Ποιητική ύλη

Τ’ όμορφο χθεσινό χρώμα Η αγάπη που ήταν κατέβηκε σε προηγούμενη στάση Φέγγος συναισθημάτων γαντζώνεται στην τέφρα του χρόνου Συκοφαντημένοι εραστές κουρσεύτηκαν από ανεκπλήρωτους έρωτες Άγκυρες στα πόδια του μέλλοντος προσδοκούν ανάσταση Το πείσμα των γεγονότων πυρπόλησε τις αυταπάτες Θρήνοι μετρούν ποτάμια κι εσύ καθρεπτίζεσαι στις εκβολές τους μοχθώντας να κουβαλήσεις πλανόδιο θεό στους τρυφερούς σου ώμους με την ευκλείδια ομορφιά σου στον ριμάνειο χώρο.

Παναγιώτης Θεοδοσόπουλος (Συγγραφέας)