Προ πολλού και προ ολίγου

Είτε προ πολλού, από τα χρόνια του Λεονάρντο ντα Βίντσι και έως τα τέλη του 19ου αιώνα, είτε προ ολίγου, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τις μέρες μας, οι ανθρώπινες πράξεις και επιθυμίες καλλιεργούνται στον κήπο της Ζωής και θορυβούν στα μονοπάτια του Βίου. Εκεί στριμώχνονται άνθρωποι με αυταπάτες που φαίνονται παρθένες και πείσμονες, όπως είναι ο έρωτας, η αγάπη, το μοιραίο, το σπουδαίο και το ταπεινό. Εκεί προβάλλουν η Τζοκόντα, ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο κυρ Ζαχαρίας, που έφερε την πανώλη στην Αθήνα, ο Μιχάλης ο οδοντοτεχνίτης, η γάτα της Λοζάνης, ο Φραντς Κάφκα του Χέρμαν, η Φλωρεντία στο Μουσείο του Λούβρου, η καλλονή κόρη στη Σιγκισοάρα, ο Ότο φον Μπίσμαρκ, ο Μαρδοχαίος εραστής της Μαρίας Θηρεσίας, η ηγουμένη Γερτρούδη, ο Σιγισμόνδος, που μπήκε σε λάθος δωμάτιο, η Λίνα Μαρμαντασβίλι, που δεν βιαζόταν, στην Τιφλίδα. Ο συγγραφέας χαράζει τον λόγο του με κατανόηση και άλλη τόση συμπάθεια, επειδή όταν πλέκεις μια ιστορία πρέπει να έχεις μαλλί για πλέξιμο. Και επειδή το γέλιο είναι το χαρακτηριστικό του ανθρώπου, συχνά μέχρι δακρύων.

Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής (Συγγραφέας)

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στη Χαλκίδα Ευβοίας στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 και είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.
Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο το 1958. Με εισαγωγικές εξετάσεις μπαίνει στην Ανωτάτη Εμπορική αλλά δεν ολοκληρώνει τις σπουδές του, εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Το 1968 γίνεται δεκτός στο Προπαιδευτικό Έτος της Σορβόννης και, μετά από εξετάσεις, γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου ολοκληρώνει πτυχιακές σπουδές φιλολογίας και ιστορίας. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα, και κοινωνιολογία στο Παρίσι.
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962 με τη συλλογή του Τρίπτυχο, συλλογή διηγημάτων από τις εκδόσεις Δίφρος, με το ψευδώνυμο Φ. Φιλίππου. Το 1980 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Προς Οφρύνιο», (εκδόσεις Κέδρος) το οποίο, το 1981 τιμήθηκε με το β΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, (δεν δόθηκε πρώτο βραβείο).
Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ολλανδικά και σλοβενικά. Έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1981) και είναι Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία) και μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Είναι γνώστης της γαλλικής, αγγλικής και ισπανικής γλώσσας.