Ραγιάς. Μέρες και νύχτες 1821

1816-1829. Πάτρα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Μεσολόγγι… Αφότου ο Αγγελής βρέθηκε φυλακισμένος στο κοτέτσι του Σαχίν Αγά, το μίσος φώλιασε στην ψυχή του σαν φαρμακερό φίδι. Κατά την εκρηκτική και συγχρόνως σαγηνευτική πορεία του μπαίνει στη δούλεψη ενός στρυφνού και τσιγκούνη πραματευτή, που σου πουλά κωλοφωτιά για καντήλι. Τον ζώνει το μολυβένιο σύγνεφο της σκλαβιάς και του εξευτελισμού των ραγιάδων. Σμίγει με την Κερασία, όπου στο πρόσωπό της βουτάνε και κολυμπούν τα όνειρα. Απαντιέται με κοτζαμπάσηδες, κολίγους και συμπολεμιστές, που είναι πιότερο από αδέρφια και γυναίκα την ώρα της μάχης, ενώ ένα τρομαγμένο Τουρκόπουλο γαντζώνεται πάνω του. Στον δρόμο του και δύο γέροντες, οι οποίοι ξεψαχνίζουν το κίνητρο για καθετί μα και τη γλυκιά και φαρμακερή ουσία του «εγώ», η πλανεύτρα Ασπασία, διαβολικοί ξένοι, ντόπιοι τυχοδιώκτες, ο επί τριάντα έξι χρόνια αμίλητος Συμεών, ένας καβαλάρης που σώζει αιχμάλωτες Τουρκοπούλες και ο τρανότερος οχτρός του λεύτερου ανθρώπου, ο φόβος. Ο Αγγελής βιώνει το μεγαλείο και τη σκοτεινή πλευρά του ματοβαμμένου Εικοσιένα, γκρεμίζοντας μυθεύματα και φανερώνοντας καταχωνιασμένες αλήθειες. Σφιχταγκαλιάζεται με τη φωτιά του ξεσηκωμού, μεταβολίζει την αγριότητα σε ελπίδα, λύτρωση και γλυκασμό, και βροντοφωνάζει: «Θέλω να μην είμαι ραγιάς σε κανέναν. Ραγιάς σε τίποτα!»

Γιάννης Καλπούζος (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας, το 1960. Απο το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 1990 και το 1992 εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: “Έρως και Ευρώς” και “Με το ρυθμό της βροχής”. Τα περισσότερα ποιήματα της δεύτερης συλλογής τιμήθηκαν από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών με τον έπαινο “Λιλής Ιακωβίδη”. Έκτοτε έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, ένα βιβλίο με διηγήματα και άλλες τρεις ποιητικές συλλογές (“Το νερό των ονείρων”, Ελλ. Γράμματα, 2000, “Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών”, Ίκαρος, 2006, “Έρωτας νυν και αεί”, Ίκαρος, 2007). Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους για περισσότερα από 65 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και τα “Γιατί πολύ σ΄ αγάπησα” του Ορφέα Περίδη, “Δέκα μάγισσες” του Γιάννη Σαββιδάκη, κ.ά. (“Απʼ την Πρέβεζα στα Γιάννενα”, “Όπου πας να πηγαίνω”, “Με το ραβδί του Μωυσή”, “Τι μου ʼχει λείψει”, “Των άστρων οι φωνές”, την ελληνική εκδοχή του “Brazil”, κ.ά.) Επίσης έγραψε τους στίχους του παιδικού θεατρικού έργου “Τρυφεράκανθος”, της Ελένης Πριοβόλου. Το μυθιστόρημά του “Ιμαρέτ” (Μεταίχμιο, 2008), τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και των Λεσχών Ανάγνωσης, το 2009.