«Η πρωτοτυπία της μελέτης έγκειται στο ότι θέτει στο επίκεντρό της τη σκέψη του Λεφέβρ για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα ως συνδετικό στοιχείο όλου του έργου του συμπλέκοντάς το με τη σύγχρονη, κριτική, κοινωνική θεωρία. Σκοπός της είναι να αναδείξει το πώς η σκέψη του μπορεί να συμβάλλει γενικότερα στη δημοκρατική θεωρία και ειδικότερα στη σημερινή συζήτηση για την υπέρβαση των προβλημάτων της δημοκρατίας και της εξασθένησης των δικαιωμάτων. Η μελέτη προσφέρει πρώτον, μία νέα ανάγνωση, μια ολιστική ματιά στο έργο του Λεφέβρ που αναδεικνύει τη συμβολή του στην κοινωνική φιλοσοφία του πολιτικού, πέρα από την αναγνωρισμένη σημασία του έργου του για τον αστικό χώρο και την καθημερινή ζωή. Γι’ αυτό το σκοπό διατρέχει σχεδόν το σύνολο του corpus του, συμπεριλαμβάνοντας και έργα του στα οποία δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα ιδιαίτερη σημασία. Τέτοια είναι τα έργα που έγραψε ο Λεφέβρ τη δεκαετία του ’30 για τη μυστικοποίηση της συνείδησης και την αλλοτρίωση ή οι ανθολογίες του για τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Χέγκελ, καθώς επίσης εκείνα για τη σωματικό-τητα και τη διαφορά που δημοσιεύτηκαν μετά τη δεκαετία του ’70.
Δεύτερον, συγκροτεί την εκδοχή της κριτικής κοινωνικής θεωρίας του Λεφέβρ για τη δημοκρατία. Ξεκινά με το να εκθέσει και να εμβαθύνει στις θεωρητικές προκείμενές του, στο πώς δηλαδή συνθέτει τον εγελιανό μαρξισμό με τον ανθρωπισμό και τον ουτοπικό ρομαντισμό. Συνεχίζει σχεδιάζοντας τον εννοιολογικό χάρτη της δημοκρατίας που αποτυπώνει τη διαλεκτική δυναμική της. Αναλύει αφενός την πολιτική αλλοτρίωση και τη μυστικοποίηση του κράτους, και αφετέρου τη συγκρότηση της κοινωνίας των πολιτών στη νεωτερικότητα, αποτιμώντας τις ιστορικές εκφάνσεις της και το αποτύπωμά τους στη χρονικότητα και τη σωματικότητα.
Γιάννης Φλυτζάνης (Συγγραφέας)
Ο Γιάννης Φλυτζάνης γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην κατεύθυνση της Κοινωνιολογίας του Δικαίου και στη συνέχεια εκπόνησε διατριβή με θεματική την κριτική κοινωνική θεωρία για τη δημοκρατία και το δίκαιο στον Henri Lefebvre. Είναι διδάσκων Κοινωνικής Θεωρίας και Δικαίου στο τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΕΚΠΑ με θεματική έρευνας την πολιτική φιλοσοφία και νομική θεωρία των Franz Neumann και Otto Kirchheimer. Έχει αναλάβει διδακτικό έργο στα μαθήματα της Κοινωνικής Θεωρίας για το Δίκαιο του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών της Κοινωνιολογίας του Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Στα γνωστικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η κριτική κοινωνική θεωρία για το δίκαιο και τη δημοκρατία, η κοινωνιολογία δικαίου, η νομική θεωρία και η κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία. (Πηγή: “Εκδόσεις Νήσος”, 2022)
