ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μετά την ενεργειακή κρίση του 1973 και µε πρόσφατη την ανακάλυψη του Πρίνου, η ελληνική κυβέρνηση, το 1974, αποφάσισε να οργανώσει καλύτερα τον κλάδο πετρελαίου, ιδρύοντας τη Δηµόσια Επιχείρηση Πετρελαίου ΑΕ (ΔΕΠ-ΑΕ).
Η απόφαση αυτή αρχικά δεν έγινε γνωστή στο εσωτερικό –πέραν από κάποια «δικά µας παιδιά»–, εγώ το έµαθα από ξένο συνάδελφο στο εξωτερικό.
Προσλήφθηκα το 1976 και, στην προσπάθειά µου να λειτουργήσω εφαρµόζοντας αυτά που είχα σπουδάσει, ήλθα αντιµέτωπος µε τη φράση « Εδώ είναι Βαλκάνια». ∆εν έδωσα σηµασία, αλλά µε την πάροδο του χρόνου κατάλαβα το νόηµα.
Όταν διαπίστωσα υπερτιµολογήσεις, µε αποµάκρυναν από τον Πρίνο και τις βαθιές γεωτρήσεις, που είναι η ειδικότητά µου, «Εσύ τον Πρίνο να τον ξεχάσεις» µου είπαν. Με µετέθεσαν στις αβαθείς γεωτρήσεις των γεωφυσικών καταγραφών. Στο νέο µου πόστο διαπίστωσα τη µη τήρηση των όρων της σύµβασης από τον εργολάβο, αλλά κι αυτό πέρασε έτσι. Η κατάσταση όλο και χειροτέρευε, όταν απαίτησα να γίνει ποιοτικός έλεγχος σε σωλήνες γεώτρησης. Η εταιρεία είχε αγοράσει άχρηστο γεωτρητικό εξοπλισµό και δεν ήθελε τον ποιοτικό του έλεγχο για να το κρύψει.
Η χρήση του εξοπλισµού στη γεώτρηση της Μυρτιάς, στην Πελοπόννησο, όπου είχαµε έκλυση υδροθείου, ενείχε τον κίνδυνο έκρηξης της γεώτρησης. Από τύχη δεν θρηνήσαµε ανθρώπινες ζωές και τεράστιες υλικές ζηµίες.
Παρά την αλλαγή Διοίκησης, µε την αλλαγή κυβέρνησης, δεν καρποφόρησε τελικά η προσπάθειά µου για σύσταση συνεργείου ποιοτικού ελέγχου. Ας σηµειωθεί ότι τα χρήµατα για τον εξοπλισµό υπήρχαν, θα τα παίρναµε από προγράµµατα της ΕΕ. Και σαν να µη έφταναν όλα αυτά, αλλοδαπός εργαζόµενος που χρησιµοποιούσαµε σαν εργολάβο µου εκµυστηρεύτηκε χρηµατισµό.
Τη φράση µε την οποία µε υποδέχθηκαν αρχικά, δηλαδή «Εδώ είναι Βαλκάνια», µπορώ τώρα να τη µεταφράσω: σηµαίνει αδιαφορία, αδράνεια, κακεντρέχεια, έλλειψη ελέγχου, χρηµατισµό, πλέγµα συµφερόντων, πολιτική σκοπιµότητα.
Η Νορβηγία έπρεπε να είναι για µας το φωτεινό παράδειγµα. Γιατί δεν υπήρξε; Γιατί προτιµήσαµε τον δρόµο που πήραµε, και δήθεν ψάχνουµε µετά από 50 χρόνια και θυµόµαστε κάθε προεκλογική περίοδο τα «δισεκατοµµύρια» βαρέλια πετρελαίου που κρύβει το ελληνικό υπέδαφος;
ΠΡΟΣΩΠΑ
Νίκος Μήλλας (Συγγραφέας)
Ο Νίκος Μήλλας γεννήθηκε στο Μαρούσι το 1938. Αποφοίτησε από το Πρακτικό Γυµνάσιο του Αµαρουσίου. Σπούδασε στα Πολυτεχνεία των Αννόβερου, Κλάουσταλ-Τσέλερφελντ (Γερµανίας), Λεόµπεν (Αυστρίας). Υπήρξε υπότροφος του Ιδρύµατος Φρίντριχ Έµπερτ. Ενδιάµεσα εργάστηκε σε µεταλλεία της Αυστρίας. Η εργασία του παρουσιάστηκε, από την Εταιρεία Κρίστενζεν της Γερµανίας, σε Παγκόσµιο Συνέδριο στη Μόσχα. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976. Προσλήφθηκε στη ∆ηµόσια Εταιρεία Πετρελαίου (ΔΕΠ). Μετεκπαιδεύτηκε, στις βαθιές γεωτρήσεις (8.200 µέτρα), σε χώρες της Ευρώπης και στην Αµερική. Διετέλεσε σύµβουλος του Υπουργείου Βιοµηχανίας – Διοίκηση ΔΕΠ-ΕΚΥ και διευθυντής Υποστήριξης Εξοπλισµού.
(Πηγή: “Εκδόσεις Τόπος”, 2025)
