Σκοτεινές αλέες

Πολ­λά από τα δι­η­γή­μα­τα ξε­κι­νούν με λε­πτο­με­ρή πε­ρι­γρα­φή του φυ­σι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος, του και­ρού, των κτι­σμά­των, ως μια, ίσως, νο­σταλ­γι­κή δι­ά­θε­ση του συγ­γρα­φέα για την πα­τρί­δα του, από την οποία έλει­πε για πε­ρισ­σό­τε­ρα από είκο­σι χρό­νια. Το στοι­χείο αυτό, όμως, απο­τε­λεί και τον συν­δε­τι­κό κρί­κο με όλη την προ­η­γού­με­νη, με­γά­λη, ρω­σι­κή λο­γο­τε­χνία του 19ου αιώ­να. Το Σκο­τει­νές αλέ­ες είναι έρ­γο της πλέ­ον ώρι­μης πε­ρι­ό­δου της δη­μι­ουρ­γι­κής πο­ρεί­ας του συγ­γρα­φέα. Είναι μια συλ­λο­γή που μας προ­σφέ­ρει μια κα­λει­δο­σκο­πι­κή μα­τιά στα αν­θρώ­πι­να πά­θη, αδυ­να­μί­ες και τρα­γω­δί­ες που προ­κα­λεί συ­χνά ο ανε­πί­δο­τος έρω­τας. Και ως τέ­τοιο, δι­καί­ως έχει κα­τα­κτή­σει εξέ­χου­σα θέ­ση στην ρω­σι­κή αλ­λά και την πα­γκό­σμια λο­γο­τε­χνία του 20ού αιώ­να.

Ivan Bunin (Συγγραφέας)

Ιβάν Μπούνιν (1870 – 1953): Ποιητής και πεζογράφος (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1933). Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και βιβλιοθηκάριος. Το 1929 μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του. Κύρια χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του Μπούνιν είναι η πλούσια σε ιδιωματισμούς γλώσσα, η εκφραστικότητα και η μουσικότητα της περιγραφής. Τα πιο σημαντικά έργα του είναι: “Τα μήλα του Αντόνοφ (1900), “Το χωριό” (1910), “Ο κύριος από τον Άγιο Φραγκίσκο” (1916), “Οι θεριστές” (1925).

 

 

 

 

 

Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης (Μεταφραστής)

Ο Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης, γεν­νή­θη­κε το 1959 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Ολο­κλή­ρω­σε τις προ­πτυ­χι­α­κές και με­τα­πτυ­χι­α­κές του σπου­δές στο Κρα­τι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο «Τα­ράς Σεβ­τσέν­κο» στο Κί­ε­βο και στη συ­νέ­χεια σπού­δα­σε Θε­ο­λο­γία στο ΑΠΘ. Από πο­λύ νω­ρίς, γο­η­τεύ­τη­κε από την ρω­σι­κή γραμ­μα­τεία κι έτσι άρ­χι­σε να με­τα­φρά­ζει εμ­βλη­μα­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες και κεί­με­να. Μέ­χρι σή­με­ρα, έχει με­τα­φρά­σει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 130 βι­βλία, τα οποία αφο­ρούν όλο το εύρος των ρω­σι­κών γραμ­μά­των: φι­λο­σο­φία, θε­ο­λο­γία, ιστο­ρία, πο­λι­τι­κή, πε­ζο­γρα­φία, ποί­η­ση, θέ­α­τρο, κρι­τι­κή της λο­γο­τε­χνί­ας κ.ά. Το 2014 ίδρυ­σε και έκτο­τε δι­ευ­θύ­νει το πε­ρι­ο­δι­κό «Στέ­πα», μία τε­τρα­μη­νι­αία επι­θε­ώ­ρη­ση του ρω­σι­κού πο­λι­τι­σμού, στο οποίο δη­μο­σι­εύει με­τα­φρά­σεις ση­μα­ντι­κών στο­χα­στών και λο­γο­τε­χνών, τό­σο του πα­ρελ­θό­ντος, όσο και του πα­ρό­ντος, σε μία προ­σπά­θεια να δι­ευ­κο­λύ­νει τον Έλ­λη­να ανα­γνώ­στη να προ­σεγ­γί­σει το πε­ρί­πλο­κο μα και γο­η­τευ­τι­κό φαι­νό­με­νο που ακούει στο όνο­μα «ρω­σι­κός πο­λι­τι­σμός». Πα­ράλ­λη­λα, δη­μο­σι­εύει άρ­θρα και με­λέ­τες σε σύγ­χρο­να ελ­λη­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά όπως το The Book’s Journal, Πα­ρέμ­βα­ση, Κο­ράλ­λι, Εντευ­κτή­ριο, Φρέ­αρ, Αν­θί­βο­λα κ.ά.

(Πηγή: “Εκδόσεις Επίκεντρο”, 2022)