Σκοτεινή πράξη

ΚΙ ΙΣΩΣ αυτό που ποτέ δεν καταλάβαμε, είταν ότι έμεινε για πάντοτε δικό μας, γιατί ποιος κέρδισε ποτέ τη νύχτα ή τ’ όνειρο, και μες στο σπίτι ο ένας για τον άλλον ένα απλό κειμήλιο είμαστε, και μόνος του καθένας θα πεθάνει, έτσι μέσα στο ανήσυχο βράδι, αλλόκοτα φωτισμένο απ’ τους πυρσούς, είμαστε πάντοτε απροετοίμαστοι. Κ’ είταν αυτή η συγκομιδή μας.