Στα πρώτα της ψηλοτάκουνα

Είναι ωραία να φυσάει ένας καταπράσινος αέρας, γεμάτος πευκοβελόνες και ρετσίνι, ν’ ακούς τα χιλιόμετρα κάτω από τις ρόδες του οτοστόπ, ν’ ανοίγει ο δρόμος σαν διχάλα κι εσύ να γελάς… ή να φοράς τα πρώτα σου ψηλοτάκουνα… Και έπειτα να έρχεται η μπόρα, οι απαιτήσεις ατελέσφορων ερώτων, οι μουντές οικογενειακές εικόνες, η ελαφρότητα να γίνεται βάρος κι εσύ να είσαι εκεί, στο γύρισμα της εποχής, στη στροφή του δρόμου, μπροστά σε μια ανηφόρα που είναι η ζωή σου, με μια αποσκευή στο χέρι: ο άντρας επικεφαλής – η γυναίκα να απλώνει τα υπόγεια πλοκάμια της δικής της επιβίωσης. Η Ελέσα Στρατή, στην καρδιά της εφηβείας, σκοντάφτει σε έρωτες ημιτελείς, ανολοκλήρωτους, κάτω από την πνιγηρή ανάσα μιας οικογένειας σχεδόν κανονικής, βιώνοντας προδοσίες και ντροπή. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα προσπαθήσει να αναζητήσει το αληθινό πρόσωπο της ζωής: την αγάπη και την ελευθερία. Η ταχύτητα όμως των γεγονότων θα είναι ιλιγγιώδης και το ταξίδι της από την εποχή της κοριτσίστικης τρέλας προς την ωριμότητα θα είναι γεμάτο εκπλήξεις και ανατροπές. Θα καταφέρει να βγει αλώβητη από τη δοκιμασία της ενηλικίωσης;