Στα υψίπεδα των ανέμων να πέσεις νικητής

«Φίλτατοί μου: Σας ευχαριστώ όλους εσάς, από βάθους καρδιάς, που θέλετε να τιμήσετε αυτό το μικρό δείγμα από αυτή την αθώα μου διαστροφή, που εσείς θεωρείτε “ποίηση”… …Θα συνεχίσω βέβαια να γράφω αυτά που γράφω, μόνον και μόνον διά να συνδέω τον μέσα κόσμο με τον έξω με αυτό το καλώδιο που λέγεται μολύβι… …Απλώς, αντιστέκομαι παίρνοντας τους δρόμους, όπως πάντα, και σταματώντας εκεί που θα συναντήσω μια συστάδα δέντρων, ένα ποταμάκι, ένα χωράφι ή ένα πετούμενο, μέχρι να μη νιώθω τι είναι η μικρή και τι η μεγάλη καταστροφή… …Μόνο αυτό έμαθα για μένα… αλλά όχι και ποιητής εγώ… αυτό πάει πολύ…»

Κώστας Λούστας (Συγγραφέας)

O Κώστας Λούστας (1933-2014) γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στη Φλώρινα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο και μέντορα τον Γιάννη Μόραλη (1953-1958). Από το 1963, ο Κώστας Λούστας έζησε και εργάστηκε στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι κριτικοί τέχνης τον αποκάλεσαν «Walt Whitman του χρωστήρα». Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις (Di Salvo Art Gallery, Chase Gallery, Gallery Chevance, Joseph Paolillo Gallery) και πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί διεθνούς φήμης, όπως η Saldinger Gallery και η Galerie Internationale στη Madison Avenue.
Κατά την εξηντάχρονη πορεία του, συνεργάστηκε με πολυάριθμους Έλληνες γκαλερίστες. Oι ομαδικές του εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ήταν αναρίθμητες, ενώ είχε συμμετάσχει σε όλες τις Πανελλήνιες. Βραβεύτηκε επανειλημμένως από το Δήμο Θεσσαλονίκης για την προσφορά του στα εικαστικά δρώμενα. Μετά το θάνατό του, η Κερκυραϊκή Πινακοθήκη, το Μουσείο Μπενάκη (Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα), το ΜOMus Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών καθώς και η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης διοργάνωσαν ατομικές εκθέσεις προς τιμήν του.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, υπήρξε πολυγραφότατος ποιητής, αρθρογράφος και πεζογράφος. Το 1977 τιμήθηκε από το Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για την προσφορά του στις τέχνες και στα γράμματα. Επί σειρά ετών, δημοσίευε στο περιοδικό Εταιρία της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών της Φλώρινας, η οποία το 1997 εξέδωσε συλλογή ποιημάτων του. Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με την εφημερίδα Το Ποντίκι και τις εφημερίδες Έθνος και Κοινή Γνώμη της Φλώρινας. Το αυτοβιογραφικό του βιβλίο με τίτλο Εκατό και πλέον δακτυλίδια για πρίγκηπες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις IANOS το 2005. Υπήρξε ένα από τα τρία ιδρυτικά στελέχη του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας, στέλεχος της εικαστικής επιτροπής των Δημητρίων επί σειρά ετών, και μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδoς. Ως και το 2008 διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

(Πηγή: “Εκδόσεις Ιανός”, 2022)