Στη χώρα των Ζωροαστρών και του Ιράν

… Η ανάβαση στην κορυφή των λόφων, πράγματι αποδεικνύεται επίπονη για τον ασυνήθιστο επισκέπτη. Μονότονοι χωματόδρομοι, άχαρα μονοπάτια γεμάτα κοφτερές πέτρες που οδηγούν στριφογυριστά εκεί ψηλά, στους περιβόητους Πύργους της Σιωπής των Ζωροαστρών. Η θέα ανεβαίνοντας προς τα πάνω μοναδική για την καφετί πόλη της Γιαζντ κάτω χαμηλά, αλλά κάπως σαν απόκοσμη. Η έρημος πέρα μακριά ανεξέλεγκτη. Μια μικρή πόρτα, ένα κενό στην πραγματικότητα του τοίχου, που διατηρείται ακόμα, οδηγεί στο εσωτερικό ετούτου του στρόγγυλου σχηματισμού. Η πέτρινη πλατφόρμα στο εσωτερικό του πύργου, χωρίζεται σε τρεις ομόκεντρους κύκλους που εκπροσωπούν τις καλές σκέψεις, τα λόγια και τα έργα των ανθρώπων. Τα πτώματα των παιδιών τοποθετούνται στον εσωτερικό κύκλο. Ο μεσαίος κύκλος είναι για τα σώματα των γυναικών και ο εξωτερικός για τους άντρες. Τα πτώματα τοποθετούνται πάνω σε ρηχές πέτρινες πλάκες, οι οποίες είναι πολλές σε αριθμό και δίπλα- δίπλα η μια στην άλλη. Το νερό της βροχής πλένει τις πλάκες αυτές και καταλήγει σε ένα κεντρικό αυλάκι στη μέση ακριβώς του σχηματισμού, για απορρόφηση ή απομάκρυνση στη βάση του πύργου. Στον πυθμένα του πηγαδιού, στο βάθος του πύργου, υπάρχει φυσικό φίλτρο με στρώματα από ψαμμίτη, άμμο και κάρβουνο. Τα υγρά και όμβρια ύδατα που συλλέγονται στο πηγάδι, φιλτράρονται από αυτά τα στρώματα και εξέρχονται απολύτως κατάλληλα ακόμα να χρησιμοποιηθούν για το πότισμα των γύρω κήπων και χωραφιών…

Γεώργιος Ν. Σχορετσανίτης (Συγγραφέας)

Ο Γεώργιος Σχορετσανίτης γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας τον Μάιο 1953. Τον Ιούνιο του 1970, τελείωσε το Β’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Τρικάλων. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών μετά από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις, από την οποία αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1976. Ειδικεύτηκε στη Χειρουργική στο Αρεταίειο Νοσοκομείο της Αθήνας. Τον Νοέμβριο του 1986, κατόπιν εξετάσεων του χορηγήθηκε ο τίτλος της ειδικότητας της Γενικής Χειρουργικής, ενώ το 1989 η Ιατρική Σχολή Αθηνών τον ανακήρυξε Διδάκτορα με βαθμό “Άριστα”. Έχει εργασθεί σε διάφορα νοσοκομεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει αρκετές επιστημονικές εργασίες σε διάφορα περιοδικά. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως Διευθυντής Χειρουργικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Παράλληλα ασχολείται με την ιστορία της ιατρικής, τον πολιτισμό και τη λαογραφία άλλων λαών, ενώ παράλληλα ταξιδεύει αρκετά σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Το συγγραφικό του έργο εστιάζεται σε πέντε, κυρίως, ενδιαφέροντα.
Α) Την ιστορία της ιατρικής: «Η ιστορία της ισλαμικής ιατρικής»(2011), «Ιστορικά στοιχεία και άλλα παραλειπόμενα της εξέλιξης της ανατομικής» (2014),
Β) Την ταξιδιωτική λογοτεχνία: «Οδοιπορικό στη Σοβιετική και Νέα Βαλτική» (2013), «Μυθικές πολιτείες της Ανατολής» (2013), «Στη γη της αιώνιας φωτιάς» (2016), «Βιετνάμ: Η γη των ατελείωτων ορυζώνων» (2017), «Περιδιαβαίνοντας στις μυθικές πολιτείες του Ουζμπεκιστάν» (2018), «Ένα καλοκαίρι στο Σαν Φρανσίσκο» (2018), «Ασιατικές νοσταλγίες» (2020),
Γ) Την αφροαμερικανική ιστορία και πολιτισμό: «Σύντομη ιστορία της Κου Κλουξ Κλαν» (2017), «Το πιο διάσημο πρόσωπο που κανένας δεν ήξερε» (2017), «Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των αφροαμερικανών» (2019)», Τα νέγρικα μπλουζ και οι ιατρικές τους αναφορές» (2020),
Δ) Την αρθρογραφία: «Μικρές εξομολογήσεις στις αγωνίες της εποχής» (2017), «Όταν σπάσουν τ’ αναχώματα» (2019), και
Ε) Την βιβλιοκριτική: «Μπροστά σε αλλότριες προκλήσεις» (2018), «Παραπατώντας στη βοτσαλωτή ακτή των συγγραφέων (2019).
Επιμελήθηκε το μεγάλο αφιέρωμα του περιοδικού Οδός Πανός για τα μπλουζ (Τεύχος 171, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2016), καθώς το αντίστοιχο για την Αμερικανίδα ποιήτρια Σύλβια Πλαθ από το ίδιο περιοδικό (Τεύχος 172 Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2016). Τα τελευταία χρόνια, γράφει και δημοσιεύει τακτικά στα περιοδικά «Οδός Πανός», «Κοράλλι» και «Περιοδικό Λόγου, Τέχνης και Προβληματισμού Άνευ» της Λευκωσίας, καθώς και στις ιστοσελίδες Fractal-Η γεωμετρία των ιδεών, Press Publica, και εφημερίδα «Πατρίς» του Ηρακλείου Κρήτης.