Στο Περαχώρι

Μια ζωή γόνιμη, με αδιάκοπη εργασία, ποτέ όφκαιρη, δημιουργική, επίμονη, με συνεχή προσφορά σε όλους μας, η Κωνσταντούδαινα ήταν αυτό που λένε άνθρωπος του καθήκοντος. Και κυρίως ταπεινή, «ό,τι θωρώ μπροστά μου μπατάρω», έλεγε για τα εβδομήντα πέντε χρόνια δημιουργικής ζωής. Ήθελε να είναι αυτοδύναμη, ανεξάρτητη, και συχνά σχολίαζε, όταν κάποιος δεν ήταν συνεπής στη δουλειά που του ανέθετε και δεν την ικανοποιούσε το αποτέλεσμα, «εγούγια ντου που δεν έχει νύχια να ξυστεί…». Ποτέ δεν υποσχόταν πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει, το πρόγραμμα της λιτό όπως και η ίδια. Δεν της άρεσε να προτρέχει και να προδικάζει το μέλλον, ησύχαζε μόνο όταν ολοκλήρωνε τη δουλειά της, ποτέ πριν, πιστή στον λόγο που συνήθιζε να λέει, «οπού πλουταίνει με το νου, ογλήγορα φτωχαίνει». Σοφά μαθήματα ζωής, που άργησα να αξιολογήσω και να υιοθετήσω. Με τον δικό της απλό τρόπο αντίληψης και αξιοποίησης του χρόνου, σου έδινε να καταλάβεις και να συνειδητοποιήσεις, βιωματικά, τις αναπόφευκτες εξελίξεις και μεταβολές, «έκεια που στέκεις έστεκα, κι επά που στέκω θα σταθείς», που τότε δεν άκουγα ούτε αξιολογούσα το βαθύ νόημα που έκρυβε αλλά ίσως και ένα παράπονο, ότι κάποτε ήταν και αυτή παιδί και νέα και ακόμη περισσότερο ότι δεν μπόρεσε να χαρεί τη νιότη της.

Μανόλης Ν. Σταυρακάκης (Συγγραφέας)

Ο Μανόλης Ν. Σταυρακάκης είναι πτυχιούχος και διδάκτορας της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών. Είναι καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του Εργαστηρίου Αμπελολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Μεταξύ των ερευνητικών και εκπαιδευτικών πεδίων της επιστημονικής του σταδιοδρομίας σημαντική θέση κατέχουν αφενός η περιγραφή, η ταυτοποίηση και η διάκριση των ελληνικών ποικιλιών αμπέλου, αρχικά με την αμπελογραφική μέθοδο, στη συνέχεια με τη χρήση βιοχημικών δεικτών και πρόσφατα με τις μοριακές μεθόδους, και αφετέρου η εφαρμογή της κλωνικής επιλογής για την ανάδειξη των πολυτιμότερων κλώνων του ελληνικού αμπελώνα. Για τα θέματα αυτά έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών. Παράλληλα έχει συμβάλει, ως επιστημονικός υπεύθυνος, στην επίλυση σημαντικών προβλημάτων του ελληνικού αμπελώνα, με την εκπόνηση και την εφαρμογή μελετών και ερευνητικών προγραμμάτων. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται: η γενετική και η αμπελογραφική μελέτη των ελληνικών ποικιλιών αμπέλου που συμμετείχαν στην παραγωγή του Μαλβαζία οίνου, ο προσδιορισμός του βαθμού γενετικής συγγένειας των μοσχάτων ποικιλιών αμπέλου, η καταγραφή, η αμπελογραφική και η γενετική μελέτη των ελληνικών ποικιλιών που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, η μελέτη αναμπέλωσης του κρητικού αμπελώνα, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα αποκατάστασης των ζημιών του αμπελώνα Τιρνάβου από τον παγετό το 2002, η μελέτη αναμπέλωσης των αμπελουργικών περιοχών της Πελοποννήσου που πλήγηκαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 κ.ά. Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει, ως συντονιστής ή μέλος, σε διεπιστημονικές και ερευνητικές επιτροπές, καθώς και σε ομάδες εργασίας με αντικείμενο ζητήματα του αμπελουργικού και αμπελοοινικού τομέα και έχει διατελέσει εθνικός εκπρόσωπος στον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου (OIV).