Συζήτηση με τους φοιτητές της αρχιτεκτονικής

Η Συζήτηση με τους φοιτητές της αρχιτεκτονικής του Le Corbusier πρωτοκυκλοφόρησε το 1943, εν μέσω πολέμου, καρπός της επιθυμίας του μεγάλου αρχιτέκτονα και στοχαστή να απευθυνθεί άμεσα στους φοιτητές της αρχιτεκτονικής, αφού προηγουμένως είχε απορρίψει επανειλημμένα προτάσεις να διδάξει στο πανεπιστήμιο («Να διδάξω τι; Τη φιλοσοφία της ζωής;»). Με πρόταση του καθηγητή Δημήτρη Φατούρου, μια άλλη μεγάλη μορφή της ελληνικής αρχιτεκτονικής, η Σουζάνα Αντωνακάκη, μετέφρασε το κλασικό αυτό κείμενο, που κυκλοφόρησε στα ελληνικά εν μέσω δικτατορίας, το 1971. Η μετάφραση της Σ. Αντωνακάκη επανεκδίδεται σήμερα από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, και η νέα αυτή έκδοση ακολουθεί πιστά την αισθητική της πρωτότυπης γαλλικής έκδοσης που είχε σχεδιάσει ο Jean Petit στις εκδόσεις Minuit. Έχει διατηρηθεί το εισαγωγικό κείμενο του Δ. Φατούρου που συνόδευε την έκδοση του 1971, και έχει προστεθεί ένα νέο προλογικό σημείωμα του Δημήτρη Αντωνακάκη. Το σύντομο αυτό κείμενο είναι κατά κάποιον τρόπο μια πνευματική παρακαταθήκη του Le Corbusier. Η σημασία της συνείδησης και της ηθικής στάσης του αρχιτέκτονα και του πολεοδόμου, το βάρος της παιδείας του, η ευθύνη του απέναντι στον «αδελφό μας άνθρωπο», η αρχιτεκτονική ως κοινωνική αποστολή που απαιτεί από τους υπηρέτες της αφιέρωση, δόσιμο, το αρχιτεκτόνημα ως ζωντανή δημιουργία, η κατοικία ως κάλυκας της ζωής και καταφύγιο του ανθρώπου, η εναρμόνιση του αρχιτεκτονήματος με το περιβάλλον του, ο Νόμος του Ήλιου, της τοπογραφίας και της κλίμακας, η ποιητική διάσταση του έργου, είναι μερικές από τις ιδέες που εξαίρονται με μια φορτισμένη γλώσσα στο μοναδικό αυτό «μανιφέστο», που διατηρεί ατόφιο τον κλασικό του χαρακτήρα και την επικαιρότητά του.

Le Corbusier (Συγγραφέας)

Ο Charles-Edouard Jeanneret (1887-1965), που έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Le Corbusier (Λε Κορμπυζιέ), μπορεί να θεωρηθεί ο σημαντικότερος αρχιτέκτονας του 20ού αιώνα. Σπούδασε την αρχιτεκτονική έξω από τις Σχολές, ταξιδεύοντας, διαβάζοντας και μαθητεύοντας. Επιπλέον, ήταν ζωγράφος και μαχητικός συγγραφέας. Διατύπωσε μια ριζοσπαστική θεωρία της αρχιτεκτονικής χρησιμοποιώντας τον λόγο και την εικόνα σε εκρηκτικές συνθέσεις. Ο Le Corbusier οραματίστηκε μια πόλη και μια αρχιτεκτονική για έναν καλύτερο άνθρωπο σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Σχεδίασε πλήθος έργων που ακτινοβόλησαν το “νέο πνεύμα” ως τα πέρατα του κόσμου. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται πολλά ορόσημα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής -η βίλα Savoye, η εκκλησία της Ronchamp, η πολυκατοικία της Μασσαλίας, το Κοινοβούλιο της Chandigarh, το μοναστήρι της La Tourette.

 

 

 

Μαρία Σουζάνα Κολοκυθά-Αντωνακάκη (Μεταφραστής)

Η Σουζάνα Αντωνακάκη (1935–2020), αρχιτέκτων σε μόνιμη συνεργασία με τον Δημήτρη Αντωνακάκη, ήταν ιδρυτικό μέλος του Εργαστηρίου 66. Το κοινό τους έργο απέσπασε πολυάριθμες βραβεύσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και δημοσιεύτηκε επανειλημμένα σε σημαντικές εκδόσεις διεθνών ιστορικών της αρχιτεκτονικής. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ, 1971–1972), πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ, 1980–1984), μέλος της Εθνικής Γραμματείας της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA, 1982–2002) και αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (Académie d’Architecture, 1995–2020). Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας της δίδαξε σε πανεπιστημιακά σεμινάρια και έδωσε πολυάριθμες διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

(Πηγή: “Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης”, 2023)