Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ

“Η αλήθεια, να, απλούστατα, το βιβλιοπωλείο περνάει σοβαρότατη κρίση αναδουλειάς. Μην μπας και πιστέψτε ούτε μηδενικό απ’ τα τάχα μου 100.000 αντίτυπα! 40.000!… ακόμα και 400!… παπαραμύθια! Αλί!… Αλί!… Μόνο τα αισθηματικά ρομάντζα… και πολλά λέω!… κρατάν λίγο τα μπόσικα!… και κάπως η “μαύρη σειρά”… κι η “πτωματί”… Στην πραγματικότητα, δεν πουλάν πια τίποτα… είναι σοβαρό!… ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, οι οικιακές συσκευές, το σκούτερ, τ’ αμάξι 2, 4, 6 ίππων κάνουν φοβερή ζημιά στο βιβλίο… όλα “με δόσεις”, φαντάζεστε! και τα “γουικέντ”!… κι οι ωραίες διακοπούλες ανά δι-τρίμηνο!… κι οι Κρουαζιέρες Λολολούλου!… έχετε γεια μικρά βαλλάντια!… βλέπε χρέη!… μήτε σάλιο διαθέσιμο!… και μετά σου λέει ν’ αγοράσεις βιβλίο!..” Το 1955, ο Σελίν δημοσιεύει τις φανταστικές “Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ”, υπακούοντας, όπως διατείνεται, στον εκδότη του Γκαστόν Γκαλλιμάρ, που του ζητά να βγει απ’ την “αφάνεια”, για να αναγνωριστεί η ιδιοφυΐα του και να αυξηθούν οι πωλήσεις των βιβλίων του. Σ’ αυτό το μικρό αριστούργημα θηριώδους σαρκασμού, σπάνιας διορατικότητας και εκθαμβωτικής μαεστρίας, ο μυθικός συγγραφέας ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τους αναγνώστες, τους εκδότες, τους δημοσιογράφους, τις Ακαδημίες, τις βραβεύσεις, τους ομοτέχνους του, τη νεολαία, τη μοντέρνα τέχνη και με όλο το κιτς της μαζικής κουλτούρας, ενώ ταυτόχρονα δίνει τα κλειδιά του μυθικού “συγκινησιακού ύφους” του, υπογράφοντας την ποιητική διαθήκη του.