Σύγχρονο γυναικείο θέατρο

Το “Σύγχρονο γυναικείο θέατρο” φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του ’60 και το συναφές γυναικείοι κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέτη συγκρίνει τη στερεή εικόνα της γυναικείας θεατρικής γραφής και παραστασιολογίας στις ΗΠΑ και τη Βρετανία με την αρκετά πιο ρευστή και θολή κατάσταση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες -Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ελλάδα-, θέτοντας έναν κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό μέσα από διάφορες παραμέτρους διαφορετικότητας – φυλή, τάξη, φύλο. Από αισθητική άποψη, η μπρεχτική μέθοδος αποτελεί μόνιμο σημείο αναφοράς για την εξελικτική πορεία του γυναικείου θεάτρου. Η μελέτη έχει στόχο αφενός να μυήσει το ευρύ αναγνωστικό και θεατρικό κοινό σε μια ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα πτυχή του σύγχρονου θεάτρου, και αφετέρου να εισαγάγει στον ελληνικό επιστημονικό χώρο και να υποβάλει σε συστηματική θεωρητική και κριτική σκέψη ένα γνωστικό αντικείμενο που στο εξωτερικό ανθεί σε επίπεδο σπουδών αλλά και καλλιτεχνικής δράσης.

Ελισάβετ Σακελλαρίδου (Συγγραφέας)

Η Έλση Σακελλαρίδου είναι πτυχιούχος αγγλικών σπουδών του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στο ίδιο αντικείμενο από το Πανεπιστήμιο Leeds της Αγγλίας και διδακτορικού διπλώματος σε θεατρικές σπουδές από το Royal Holloway College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι καθηγήτρια ιστορίας και θεωρίας θεάτρου στο Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας και με ανάθεση στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Έχει διδάξει επίσης ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Hartford των ΗΠΑ (2001) και στο Τμήμα Θεάτρου του Royal Holloway College (2005). Στις μελέτες της συμπεριλαμβάνονται το βιβλίο “Pinter΄s Female Portraits (Macmillan 1988) και πολυάριθμα άρθρα δημοσιευμένα σε ελληνικούς και ξένους συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στο σύγχρονο βρετανικό θέατρο, τη θεατρική αναπαράσταση του φύλου και της γυναικείας ταυτότητας, το πολιτικό θέατρο, τη φαινομενολογία της σκηνής, την παραστασιμότητα του δραματικού λόγου και τις εκδηλώσεις πένθους και μελαγχολίας στο δραματικό είδος της τραγωδίας. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του αγγλικού περιοδικού Studies in Theatre Production και του επιστημονικού περιοδικού του Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ Gramma. Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Bald Theatre του Τμήματος αυτού και ενεργό μέλος της γαλλικής και της γερμανικής εταιρείας αγγλόφωνου θεάτρου (RADAC και CDE), όπως επίσης και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

 

Δημήτρης Τσατσούλης (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Δημήτρης Τσατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία, κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών στο μάθημα Σημειωτικής του Θεάτρου. Διδάσκει επίσης παραστασιολογία, σημειολογία της λογοτεχνίας και της εικόνας στο Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα και Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας/ Απόδοση μη δραματικού κειμένου στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή “Θεμέλιο”. Είναι τακτικός κριτικός θεάτρου (εφ. Ημερησία, Κουΐντα, Θεατρογραφίες) και λογοτεχνίας. Έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα θεωρητικά και λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Περιφέρειας, καθώς και με εφημερίδες και τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με θεατρικά σχήματα ως μεταφραστής, σε επίπεδο δραματουργικής επεξεργασίας κ.λπ. Άλλα βιβλία του: – Κοινωνιολογία (Γρηγόρης, Αθήνα, 1988). – Σημειολογικές προσεγγίσεις του θεατρικού φαινομένου (α΄ εκδ. Δελφίνι, 1997, β έκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1999). – Η περιπέτεια της αφήγησης (Ελληνικά Γράμματα, 1997) – Η γλώσσα της εικόνας (Ελληνικά Γράμματα, 2000). – Λογοτεχνικά: – Η αμυχή της Ηρώς (1988). – Το νύχι της γάτας (Δελφίνι, 1994).