Σ’ ανοίγω, σε κλείνω

Όλα ξεκίνησαν μια Κυριακή κανονική, που η Λιου και ο μπαμπάς της χάζευαν στο υπαίθριο παζάρι και η μικρή είδε ένα παλιό τηλεκοντρόλ. “Το θέλω αυτό, είναι μαγικό” είπε η Λιου, επειδή κατάλαβε αμέσως περί τίνος πρόκειται, κατάλαβε ότι αυτό το πράγμα, το μαύρο πλαστικό, είχε πέσει από τον ουρανό και ήταν πραγματικά πολύ ξεχωριστό. Κι έτσι από εκείνη τη μέρα, χάρη σ’ αυτό, η Λιου είχε τον έλεγχο σε όλα: Χαμήλωνε τη φωνή των γονιών της, όταν της έλεγαν να κάνει κάτι που δεν ήθελε, άλλαζε τα λόγια τους, τους έσβηνε. Όλα πήγαιναν τέλεια, ώσπου η μαμά και ο μπαμπάς κατάλαβαν τι συνέβαινε και πήραν το τηλεκοντρόλ στα χέρια τους…