Τα διάκενα του χρόνου & Πρελούδιο στο νέο κοσμικό ψύχος

Η παρούσα έκδοση ακολουθεί κατά γράμμα την επιθυμία του γαλλόφωνου ποιητή, δοκιμιογράφου, πολιτικού αναλυτή και πεζογράφου Δημήτρη Τ. Άναλι για το τελευταίο ποιητικό του έργο, που δεν πρόλαβε να δει τυπωμένο πριν τον θάνατό του (2012). Δεν αφορά μόνο στη δεύτερη συλλογή της παρούσας έκδοσης –με τίτλο Πρελούδιο στο νέο κοσμικό ψύχος, που μετέφρασε στα γερμανικά ο νομπελίστας συγγραφέας και προσωπικός του φίλος Peter Handke και κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση (γερμανικά και γαλλικά) το καλοκαίρι του 2012–, αλλά, βάσει του ιδιόχειρου σχεδιασμού του βιβλίου από τον ίδιο τον ποιητή, και σε τέσσερα επιπλέον ποιήματα, τα οποία –με γενικό τίτλο Τα διάκενα του χρόνου– προτάσσονται του Πρελούδιου, καθιστώντας το των Διάκενων προφητική προοπτική. Η σημασία της παρούσας έκδοσης, όμως, δεν έγκειται μόνο στο ότι αποτυπώνει πιστά την επιθυμία του ποιητή Δ. Τ. Άναλι ως προς την έκδοση μιας «δίδυμης συλλογής», αλλά, πρωτίστως, στο ότι συνιστά ύστατο χαίρε ενός γαλλόφωνου Έλληνα ποιητή, ο οποίος –σύμφωνα με δικά του λόγια– «σ’ όποια γλώσσα και να γρά[φει], γράφ[ει] ελληνικά», «δηλαδή, σκέπτ[εται] ελληνικά». Τη μετάφραση των ποιημάτων έκαναν η Αντιγόνη Βλαβιανού και ο Σπύρος Μοσκόβου, ενώ η έκδοση συνοδεύεται από επίμετρο της Τιτίκας Δημητρούλια.

Δημήτρης Τ. Άναλις (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Τ. Άναλις (1938-2012, πλήρες όνομα: Δημήτρης Τσακανίκας Άναλις) υπήρξε γαλλόφωνος συγγραφέας, γνωστός για το ποιητικό και δοκιμιακό έργο του, ειδικός σε θέματα γεωστρατηγικής και σε προβλήματα των μειονοτήτων των Βαλκανίων. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι, τη Λοζάνη και τη Γενεύη. Η διατριβή του, για την “Κατάληψη της εξουσίας στα μεταπολεμικά Βαλκάνια”, δημοσιεύτηκε το 1978 από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας και χαιρετίστηκε ως η πρώτη σε βάθος ανάλυση της περιοχής αυτής. Επί δικτατορίας εργάστηκε στον ελβετικό Τύπο και κατόπιν στη γαλλική “Le Monde” και στο περιοδικό “Nouvelles Litteraires”. Υπήρξε συνεργάτης, για μερικά χρόνια, της Υπηρεσίας Ενημέρωσης του υπουργείου Εξωτερικών, και, κατόπιν, ειδικός σύμβουλος για ζητήματα Δυτικής Ευρώπης. Έδωσε, επίσης, σεμινάρια και διαλέξεις στο Κέντρο Διπλωματικών και Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας, σε ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα. Τα περισσότερα βιβλία του γράφτηκαν στα γαλλικά και εκδόθηκαν στη Γαλλία. Στα ελληνικά κυκλοφόρησαν οι εξής συλλογές: “Τα χέρια” (1958), “Ουρανούπολη” (1972), “Ήλιος των ποταμών” (1972), “Το στοιχειωμένο νησί” (1974), “Πανιά για περιπλάνηση” (1976), “Η σκιά που χτίζει” (1978), “Άνθρωποι της άλλης όχθης” (2006) και οι νουβέλες “Το άλλο βασίλειο” και “Σίλια ή The Golden Sixties” (2008), ενώ ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε και η αλληλογραφία του με τον Σύρο ποιητή Άδωνι, με τίτλο “Φιλία, χρόνος και φως: γράμματα από τη Μεσόγειο”. Επίσης, δημοσίευσε περισσότερα από διακόσια άρθρα και μελέτες για τα θέματα διπλωματικών και στρατηγικών μελετών. Ήταν μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Επιτήρησης της Ομάδας Δικαιωμάτων και Μειονοτήτων και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τιμήθηκε από το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών με το Βραβείο Σταντάλ, για την προσφορά του στα γράμματα και την επιστήμη. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 3 Φεβρουαρίου 2012, σε ηλικία 74 ετών.

 

Αντιγόνη Βλαβιανού (Μεταφραστής)

Η Αντιγόνη Βλαβιανού είναι πτυχιούχος Γαλλικής & Ελληνικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και διδάκτωρ Γενικής & Συγκριτικής Γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris III). Με ειδίκευση στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, δίδαξε επί σειρά ετών Νεοελληνική Λογοτεχνία με συγκριτικές προεκτάσεις στο Κέντρο εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Βουργουνδίας (Ντιζόν Γαλλίας). Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) & Γενική Γραμματέας στο ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής & Συγκριτικής Γραμματολογίας (ΕΕΓΣΓ). Ο κύριος όγκος του συγγραφικού και ερευνητικού έργου της εστιάζεται στη συγκριτική μελέτη της Ευρωπαϊκής Γραμματείας (19ος-21ος αι.), στον αστικό χώρο στην πεζογραφία, στις ειδολογικές εκδοχές του διηγήματος και στις μεταμορφώσεις του αυτοβιογραφικού λόγου. Το 2017 τιμήθηκε από το Γαλλικό Υπουργείο Παιδείας με τη διάκριση του Ιππότη του Τάγματος του ακαδημαϊκού Φοίνικα.
Μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε στο περιοδικό Νέα Εστία τα αφιερώματα: 1. “Νάσος Δετζώρτζης”, τχ. 1863, Σεπτέμβριος 2014, σσ. 48-120. 2. “Μένης Κουμανταρέας”, τχ. 1867, Χριστούγεννα 2015, σσ. 1010-1150. 3. “Δημήτρης Άναλις”, τχ. 1869, Ιούνιος 2016, σσ. 357-413. 4. “Ζαν Κοκτώ – Ένας αιρετικός ηνίοχος της ευρωπαϊκής τέχνης”, αυτοτελές τεύχος 1879, Δεκέμβριος 2018, σσ. 715-873.

 

Σπύρος Μοσκόβου (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Τελείωσε το Βαρβάκειο το 1978. Στη συνέχεια σπούδασε κλασική φιλολογία, βυζαντινολογία και γλωσσολογία στο Πανεπιστήμια Αθηνών και Κολωνίας. Από το 1983 έχει εγκατασταθεί στην Κολωνία. Από το 1989 είναι μόνιμος συντάκτης της ελληνικής εκπομπής της Deutsche Welle και από το 2000 διευθυντής της. Σαν συνεργάτης της εφημερίδας “Το Βήμα” και του περιοδικού “Ποίηση” έχει κάνει μεταφράσεις γερμανικής ποίησης (J. Sartorius, H. M. Enzensberger, G. Grass, H. Arp, K. Krolow, H. C. Artmann, S. Kirsch).