« Η ευχή μου για τον νέο χρόνο:
Όλοι οι διάβολοι, οι λαγνείες, τα πάθη, οι απληστίες, οι ζήλιες,
οι έρωτες, τα μίση, οι παράξενες επιθυμίες, οι εχθροί, φανταστικοί ή πραγματικοί,
η στρατιά των αναμνήσεών μου, όλα με τα οποία παλεύω –
να μη με αφήσουν ποτέ στην ησυχία μου ».
–Π. ΧΑΪΣΜΙΘ
« Απαραίτητο για να κατανοήσουμε την έξω από τις κοινωνικές συμβάσεις ζωή και το έργο της Πατρίσια Χάισμιθ, αυτό το βιβλίο είναι επίσης μια από τις πιο λεπτομερείς και εκστατικές περιγραφές του πως ζούσε μια νέα, όλο ενέργεια, ομοφυλόφιλη γυναίκα στη Νέα Υόρκη ».
–DWIGHT GARNER, New York Times
ΠΡΟΤΟΥ Ο ΑΛΦΡΕΝΤ ΧΙΤΣΚΟΚ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΕΙ για τη μεγάλη οθόνη το πρώτο της μυθιστόρημα Ξένοι στο τραίνο · προτού ο σαγηνευτικός κοινωνιοπαθής Τομ Ρίπλεϋ αποκτήσει μόνιμη θέση στον κανόνα του ψυχολογικού θρίλλερ· και προτού Η τιμή του αλατιού (Κάρολ) γίνει το κλασικό, καλτ βιβλίο για την ερωτική εμμονή, τί γνωρίζουμε για την Πατρίσια Χάισμιθ ;
Εστιάζοντας στα χρόνια της διαμόρφωσής της στο Μανχάτταν, αυτή η ανθολόγηση από τα ογκώδη ημερολόγια και σημειωματάριά της μας αποκαλύπτει την «Πατ» στα νιάτα της, όταν έσφυζε από πάθος και λάμψη.
Με αφετηρία το 1941, όταν ήταν εικοσάχρονη φοιτήτρια στο Κολέγιο Μπάρναρντ, μέχρι την περιπετειώδη τρίτη δεκαετία της, τα Χρόνια της Νέας Υόρκης συνυφαίνουν σκηνές από την ιλιγγιώδη κοινωνική της ζωή – όλο άυπνες νύχτες στα μπαρ της queer underground σκηνής του Βίλλατζ, γεμάτες έρωτες και φλερτ– με την αυτοπροσωπογραφία μιας νεαρής καλλιτέχνιδας, που την ημέρα δούλευε γράφοντας κόμικς. Ανάμεσα σε χάνγκοβερ και χωρισμούς, διάβαζε λογοτεχνία αδηφάγα και δούλευε την τέχνη της με νεύρο. Ρουφάει στην κυριολεξία τον Σαίξπηρ, τον Ρίλκε, τον Τ. Σ. Έλιοτ, τον Τζόυς, τον Κάφκα, τον Χαίλντερλιν, τον Φρόυντ, τους Ρώσους, τη Βιρτζίνια Γουλφ και αμέτρητους άλλους.
Σε αυτή τη διαχρονική έκδοση αποκαλύπτονται οι τολμηρές, ξεκαρδιστικές, ρομαντικές, τραγικές και εξωφρενικά αντιφατικές παρατηρήσεις μιας από τις «σπουδαιότερες μοντερνίστριες συγγραφείς μας» (Gore Vidal).
«Τα Ημερολόγια και τα σημειωματάρια της Πατρίσια Χάισμιθ θα αποδειχθούν μια από τις σπουδαιότερες καλλιτεχνικές αυτοπροσωπογραφίες του 20ού αιώνα».
–FRANCES WILSON, New York Review of Books
«Το βιβλίο αυτό μας δίνει εντυπωσιακή πρόσβαση στο μυαλό μιας περιβόητα κρυψίνου συγγραφέως ».
– KEZIAH WEIR, Vanity Fair
Η Πατρίσια Χάισμιθ γεννήθηκε στο Φορτ Γουόρθ του Τέξας στις 19 Ιανουαρίου 1921. Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο Μπάρναρντ Κόλετζ, το 1942, δημοσίευσε αρκετά διηγήματα σε περιοδικά. Έπειτα, με εφόδιο τις συστάσεις του καλού της φίλου Τρούμαν Καπότε, προσκλήθηκε στο περίφημο κοινόβιο λογοτεχνών και καλλιτεχνών «Γιάντο», στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Εκεί δούλεψε το πρώτο της μυθιστόρημα, «Ξένοι στο τρένο», το οποίο απορρίφθηκε από έξι εκδοτικούς οίκους πριν τελικά εκδοθεί το 1950. Την επόμενη χρονιά μάλιστα έγινε και ταινία, της οποίας τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και το σενάριο ο Ρέιμοντ Τσάντλερ.Η Χάισμιθ ενδιαφερόταν πολύ περισσότερο για την εμβάθυνση στην ψυχολογία των χαρακτήρων της παρά για τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων κλασικού τύπου. Αυτό δείχνει και το γεγονός ότι ο αγαπημένος της ήρωας, ο γοητευτικός δολοφόνος Τομ Ρίπλεϊ, δεν συλλαμβάνεται ποτέ και κατακτά τον πλούτο και την ευημερία μέσω διαδοχικών φόνων. Η Χάισμιθ πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ενήλικης ζωής της στην Ευρώπη. Έζησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία και τη Γαλλία πριν τελικά εγκατασταθεί στην Ελβετία. Πέθανε στο Λοκάρνο σε ηλικία 74 ετών, αφήνοντας πίσω της 22 μυθιστορήματα, 9 συλλογές διηγημάτων και αμέτρητα προσωπικά ημερολόγια.
