Η Τάνια ψάχνει τις συρρικνωµένες µέρες του σήµερα και συρρικνώνεται µαζί τους µέσα στο χάος της πόλης που ζει. Κάθε πρωί φοράει την ασφυκτική καθηµερινότητά της και χάνεται προσπαθώντας να τις βρει. Ώσπου, ένα ξαφνικό τηλεφώνηµα φέρνει τα πάνω-κάτω… Τη στέλνει σε µέρη και καταστάσεις βγαλµένες κατευθείαν από την αχλή του χρόνου. Σε τόπους απόκοσµους, που τη µεθούν µε αρώµατα αλλοτινών εποχών και την κάνουν να νιώθει παράταιρη, µα ταυτόχρονα αναπόσπαστο κοµµάτι τους…
Εκεί τα βρίσκει όλα. Συναντάει τον Πάνο, έναν υπέροχο άντρα, που της αποδεικνύει πως υπάρχουν ακόµη θεµατοφύλακες του έρωτα. Πως υπάρχουν κάποιοι που για την αγάπη µιας γυναίκας µπορούν να εγκαταλείψουν τα πάντα, για πάντα…
Εκεί βρίσκει και τις µέρες που έψαχνε… Όλες µυρίζουν κλεισούρα και λήθη, µα εκείνη αισθάνεται σαν να δραπετεύει από χρόνια οµηρία… Δραπετεύει πίσω στον χρόνο και φτάνει µισό αιώνα πίσω, τότε που η ζωή της ξοδευόταν στα ανήλιαγα στενά της συµπρωτεύουσας. Μια ζωή σε κοµµάτια του χτες και του σήµερα, που αγωνίζονται να σµίξουν και πέφτουν επάνω της σαν καταπέλτης. Ένα παρελθόν που συγκρούεται µε το τώρα και της φανερώνει µυστικά που την κόβουν στη µέση και δεν ξέρει ποιον εαυτό να κρατήσει. Τον παλιό ή τον νέο; Θα καταφέρει άραγε να τους συµφιλιώσει;
Ένα αισθηµατικό µυθιστόρηµα που βασίζεται σε πραγµατικά γεγονότα, γεµάτο ένταση και ανατροπές που άλλοτε σε κάνουν να κλαις κι άλλοτε να γελάς µέχρι δακρύων, όπως και η ζωή…
Δώρα Τζέμα (Συγγραφέας)
Η Δώρα Τζέµα έχει γεννηθεί και ζει στην Αθήνα µε τον σύζυγό της και τα τρία παιδιά τους. Είναι σχεδιάστρια και στυλίστρια µόδας, µε ειδίκευση στα βραδινά και νυφικά φορέµατα. Της αρέσει η ποίηση, γιατί θεωρεί πως ο έµµετρος λόγος είναι µια υπέροχη µορφή έκφρασης συναισθηµάτων και καταστάσεων. Όσο για τη γραφή, πιστεύει πως είναι η µαγική µεταφορά των σκέψεών µας στο χέρι µας κι από εκεί στο χαρτί, µε την ελληνική γλώσσα ως το δυνατότερο εργαλείο της, αν χρησιµοποιηθεί σωστά.
Από όταν θυµάται τον εαυτό της, διάβαζε κι έγραφε -τις νύχτες, τα ξηµερώµατα, στο λεωφορείο, στα διαλείµµατα, στα καφέ πριν τη δουλειά-, γεµίζοντας τετράδια, µπλοκάκια και χαρτιά µε στίχους, κείµενα ή απλές σκέψεις. Μέχρι που, στην πρώτη καραντίνα, η ανάγκη της για γράψιµο έγινε επιτακτική και συστηµατική. Κι έτσι «γεννήθηκε» το πρώτο της βιβλίο, αποδεικνύοντας πως, ακόµα κι αν έχεις πάρει µόνο τη βασική εκπαίδευση, µπορείς να πετύχεις οτιδήποτε, αρκεί να το θέλεις και να το αγαπάς πολύ.
(Πηγή: “Εκδόσεις Πηγή”, 2022)
