Τα θαύματα του Χριστού

Εάν ο Χριστός ήρθε για να αποκαλύψει τον Πατέρα του, έτσι ώστε να εισακουστεί από τους ανθρώπους, τότε τα έργα που ο Πατέρας του ποιεί σε τέτοιο εύρος και μεγαλείο, που υπερβαίνουν την ανθρώπινη όραση, ο Υιός πρέπει να τα κάνει μικρά και ευδιάκριτα μπροστά στα μάτια τους. Αυτή είναι, νομίζω, η αληθινή φύση των θαυμάτων: μια επιτομή των θείων διεργασιών μέσα στη φύση, θεωρουμένων σε άμεση σύνδεση με την πηγή τους – μια πηγή έως τότε αθέατη στα μάτια και πολύ συχνά στις καρδιές των ανθρώπων, αφανής καθώς ήταν πίσω από τις διαδικασίες του φυσικού νόμου. Ο Ιησούς έκανε τα έργα του Πατέρα του με τέτοιον τρόπο, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να δουν το θέλημα του Θεού να πραγματοποιείται. Υπάρχουν κάποιοι, νομίζω, που θα μπορούσαν να δεχτούν ευκολότερα τις ιστορίες της Καινής Διαθήκης εάν τα θαύματα δεν παρεμβάλλονταν ως εμπόδιο. Ωστόσο, ίσως να τους ήταν ευκολότερο να δεχτούν και τα δύο εάν μπορούσαν να κοιτάξουν για μια φορά το αληθινό νόημα αυτών των θαυμάτων. Όσο τα παρατηρούν επιφανειακά, το μόνο που ενδεχομένως βλέπουν, είναι μια παραβίαση των νόμων της φύσης. Εάν όμως μπορέσουν να δουν το πραγματικό τους νόημα, θα αναγνωρίσουν εκεί τουλάχιστον μια πιθανή εκπλήρωση των πιο θεμελιωδών νόμων της. Ας αναγνωρίσουμε, λοιπόν, το γεγονός ότι τα θαύματα του Υιού είναι επιτομές των έργων του Πατέρα. Αυτά που στα χέρια του Πατέρα είναι οι δυνάμεις, οι πρόοδοι και οι κατακτήσεις της ζωής, στα χέρια του Υιού είναι θαύματα.

George MacDonald (Συγγραφέας)

Ο Τζώρτζ ΜακΝτόναλντ (1824-1905) ήταν Σκωτσέζος συγγραφέας, ποιητής και ιερέας. Πρωτοποριακή φιγούρα στην Αγγλική λογοτεχνία. Το έργο του λειτούργησε ως καταλύτης σε έργα συναδέλφων του, καθώς μεγάλοι συγγραφείς έχουν επηρεαστεί από αυτόν, όπως ο W. H. Auden, ο J. R. R. Tolkien, ο C. S. Lewis, ο G. K. Chesterton κ.ά. Ο δε Λιούις έγραψε ότι τον θεωρούσε πνευματικό του δάσκαλο: «Μια μέρα, βρήκα στο βιβλιοπωλείο ενός σιδηροδρομικού σταθμού ένα αντίτυπο από το βιβλίο του Phantastes κι άρχισα να το διαβάζω. Μια ώρα αργότερα, ήξερα ότι είχα διαβεί ένα μεγάλο σύνορο».
Γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1824 στο Αμπερντινσάιρ της Σκωτίας. Ο πατέρας του ήταν αγρότης. Μεγάλωσε στο περιβάλλον της Κογκρεγκασιοναλιστικής (προτεσταντικής) Eκκλησίας σε μια ατμόσφαιρα καλβινισμού. Όμως ο ΜακΝτόναλντ δεν συμπαθούσε ορισμένες όψεις του καλβινισμού.
Λέγεται ότι, όταν του εξήγησαν για πρώτη φορά το δόγμα του «απόλυτου προορισμού», ξέσπασε σε κλάματα. Σε μυθιστορήματά του, όπως το Robert Falconer (1870) και το Lilith (1895), είναι φανερή η απόστασή του από την ιδέα ενός Θεού που η αγάπη του περιορίζεται σε ορισμένους εκλεκτούς και αρνείται τους άλλους ανθρώπους. Ιδιαίτερα στο τρίτομο βιβλίο του Unspoken Sermons (Άρρητα κηρύγματα – υπό δημοσίευση από τις Εκδόσεις Ιωνάς), δείχνει δείγματα βαθιάς θεολογικής γνώσης.
Πολλοί μελετητές του επισημαίνουν τη συνάφεια της θεολογίας του με αυτήν της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό φαίνεται εντελώς ξεκάθαρα στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν την εξιλέωση, καθώς απέρριπτε τη λανθασμένη ιδέα ότι σκοπός της Σταύρωσης ήταν να ικανοποιηθεί η θεία οργή. Εγκωμιαστική αναφορά στη θεολογία του ΜακΝτόναλντ έκανε και ο Λιούις, γράφοντας ότι «δεν γνωρίζω σχεδόν κανέναν άλλο συγγραφέα που να βρίσκεται τόσο κοντά, ή τόσο σταθερά κοντά, στο πνεύμα του ίδιου του Χριστού».
Υπήρξε μέντορας του Lewis Carroll. Η ενθουσιώδης υποδοχή της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων από τον ΜακΝτόναλντ και τις κόρες του, έπεισε τον Κάρολ να προχωρήσει στην έκδοση αυτού του περίφημου πλέον βιβλίου του.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1890 η υγεία του άρχισε να κλονίζεται. Το 1902 πεθαίνει η αγαπημένη του σύζυγος Λουίζα Πάουελ, με την οποία έζησαν μαζί πάνω από πενήντα χρόνια και απέκτησαν έντεκα παιδιά. Τρία χρόνια μετά, το 1905, ο Τζωρτζ ΜακΝτόναλντ πεθαίνει στο Άστεντ της Αγγλίας.

(Πηγή: “Εκδόσεις Ιωνάς”, 2023)

 

Χρίστος Τριανταφυλλόπουλος (Μεταφραστής)