Τα μάτια του λόγου

«Όποιος γεννιέται σε λιµάνι γεννιέται µε το ταξίδι µέσα του […]. Το σακίδιο της ανθολογίας Τα µάτια του λόγου φυλάει πολλά από τη διαδροµή του ταξιδιού· κουβαλάει την επιθυµία να φιλήσει τα πόδια της ποίησης, γνωρίζοντας ότι στο τέλος απλώς θα φάει χώµα· κουβαλάει το χρυσό νόµισµα που πρέπει να παραδοθεί σε µια µικρή Κωφάλαλη για να έχει πρόσβαση στο ουράνιο τόξο της γλώσσας της. Μεταφέρει, επίσης, τα θολά ζώα που ο ποιητής µαδάει, απολεπίζει και γδέρνει, µε την επιµονή να δει ένα δάκρυ στον πάτο της χύτρας. Και το εµµονικό κουλό χέρι της γραφής, τους αγνοούµενους συντρόφους, την αδηφάγα πείνα των καθρεφτών, τους εραστές που έβαλαν τα µάτια τους να τραγουδήσουν, τη ζούγκλα µε τα σπλάχνα της έξω, τον θάνατο που δουλεύει µπροστά στα µάτια όλου του κόσµου, το µαύρο αλεύρι της ξενιτιάς και τις µαρίµπες που πετάνε». (Από την εισαγωγή του βιβλίου) Τα µάτια του λόγου είναι ένα απάνθισµα από το ποιητικό έργο του σηµαντικότερου ίσως σύγχρονου Αργεντινού ποιητή Χόρχε Μποκανέρα, τον οποίο δένει «ένας οµφάλιος λώρος µε την Ελλάδα», από την πλευρά της µητέρας του και του µετανάστη, από τη Σάµο, παππού του. «Κάθε προσωπική ανθολογία», γράφει ο Μποκανέρα, «κλείνει µέσα της κι έναν τρόπο σύνθεσης, ενορχήστρωσης γλώσσας, εικόνων, εννοιών, εκλάµψεων και κενών σηµείων. Κατ’ αυτή την έννοια, Τα µάτια του λόγου φιλοδοξούν ν’ αγγίξουν το βάθος του ανθρώπου, εκεί όπου, σύµφωνα µε τα λόγια του ποιητή Μπούστος, “οι φωνές µας γλείφουν τον άνεµο”».

Jorge Boccanera (Συγγραφέας)

Ο Χόρχε Μποκανέρα (Jorge Boccanera, Αργεντινή 1952) είναι ποιητής, κριτικός και δηµοσιογράφος. Έχει εκδώσει, µεταξύ άλλων, τις ποιητικές συλλογές Contraseña, Música de fagot y piernas de Victoria, Los ojos del pájaro quemado, Polvo para morder, Sordomuda, Bestias en un hotel de paso, Palma Real και Monólogo del necio, καθώς και τις προσωπικές ανθολογίες Marimba, Servicios de insomnia, Libro del errante, Animales borrosos, Poemas tirados por caballos, Cartas de nadie a nunca και Tráfico / Estiba που συγκεντρώνει όλη την παραγωγή του από το 1974 ως το 2019. Έχει τιµηθεί, µεταξύ άλλων, µε τα βραβεία Casa de las Américas (Κούβα), Internacional «Camaiore» (Ιταλία), Gran Premio de Honor Fundación para la Poesía (Αργεντινή), Premio Internacional «Ramón López Velarde» (Μεξικό), Casa de América de Poesía Americana (Ισπανία), Premio a la trayectoria «Poetas del Mundo Latino» (Μεξικό) και το Honorífico «José Lezama Lima» (Κούβα). Παράλληλα µε την ποίηση, που έχει µεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, έχει γράψει, επίσης, θεατρικά έργα και στίχους τραγουδιών, καθώς και πεζά, δοκίµια, χρονικά και προσωπογραφίες που έχουν εκδοθεί σε βιβλία, κι έχει παραδώσει µαθήµατα, διαλέξεις και σεµινάρια σε πανεπιστήµια της Λατινικής Αµερικής και της Ισπανίας. (Πηγή: “Εκδόσεις Τόπος”, 2022)

 

 

Αγαθή Δημητρούκα (Μεταφραστής)

Η Αγαθή Δημητρούκα (Πεντάλοφος Μεσολογγίου, 1958) ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως στιχουργός, συγγραφέας και μεταφράστρια. Το 1974 συνέδεσε τη ζωή της με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και το 1976 άρχισε να γράφει στίχους για τον Μάνο Χατζιδάκι. Ως στιχουργός συνεργάστηκε στη συνέχεια και με νεότερους συνθέτες, ενώ παράλληλα άρχισε να μεταφράζει -από τα ισπανικά- κείμενα για λογοτεχνικά περιοδικά, στίχους τραγουδιών για δίσκους, αλλά και βιβλία. Παραδίδει σεμινάρια στιχουργικής στην Ανοιχτή Τέχνη και παρουσιάζει τη σύγχρονη ποίηση της Ιβηρικής χερσονήσου και της Λατινικής Αμερικής στο ηλεκτρονικό περιοδικό Χάρτης.
Είναι κληρονόμος του ποιητή Νίκου Γκάτσου και επιμελείται εκδοτικά το έργο του.