Τα παιδιά του ήλιου – Περιήγηση στο ηλιακό σύστημα (Τα Μυστικά του Σύμπαντος 2)

«Τα Μυστικά του Σύμπαντος» είναι μια σειρά εικονογραφημένων βιβλίων, στην οποία παρουσιάζονται όλα όσα ανακάλυψαν οι σύγχρονοι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια των οργάνων που διαθέτουν στα αστεροσκοπεία, στους επιταχυντές, στα παρατηρητήρια και στα διαστημόπλοια, για τα διάφορα θαυμαστά που περιλαμβάνει το σύμπαν. Γιατί το σύμπαν, κι όλα όσα περιλαμβάνει, είναι γεμάτο μυστικά που είναι κρυμμένα στα φωτεινά μονοπάτια πολύχρωμων άστρων και αλλόκοτων πλανητών. Παρ’ όλα αυτά, με κάθε νέα γενιά η φύση μάς αφήνει να δούμε όλο και πιο βαθιά τα μυστήρια που κρύβει. Γιατί, όπως έλεγε κι ο Αριστοτέλης πριν από 2.300 χρόνια: «Πάντες άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει», είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να μάθει. Κι αυτό είναι που μας κάνει κυνηγούς της γνώσης, πειραματιστές και εξερευνητές, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουμε «Τα Μυστικά του Σύμπαντος». Κι ενώ στο πρώτο βιβλίο εξετάζεται «Η μεγάλη περιπέτεια στο διάστημα», το προαιώνιο όνειρο του ανθρώπου να περπατήσει στην επιφάνεια ενός άλλου κόσμου, το οποίο έγινε επιτέλους πραγματικότητα πριν από περίπου μισό αιώνα, στο δεύτερο βιβλίο επιχειρείται μια περιήγηση στο ηλιακό μας σύστημα. Η ιστορία που περιλαμβάνεται σ’ αυτό το βιβλίο, υπό τον τίτλο «Τα παιδιά του Ήλιου», είναι μια πανάρχαια ιστορία. Μια ιστορία αναζήτησης και εξερευνήσεων. Μια ιστορία της οποίας οι βασικοί καρποί άρχισαν να διαφαίνονται πριν από μερικές μόλις δεκαετίες. Ποιος θα μπορούσε να μαντέψει άραγε τότε ότι στις αρχές του 21ου αιώνα οι γνώσεις μας για το Ηλιακό Σύστημα θα είχαν αυξηθεί ένα δισεκατομμύριο φορές; Ποιος θα μπορούσε άραγε να υποπτευθεί τότε ότι ζούμε σε μια εποχή που θα γινόταν κάποτε θρύλος; Μια εποχή που η ανθρωπότητα θα τη θυμάται για πάντα ως την πιο απίστευτη εποχή εξερευνήσεων που έχει ποτέ γνωρίσει ο άνθρωπος; Δεν υπάρχει άλλωστε αμφιβολία πως οι εξερευνητικές αυτές αποστολές μάς έχουν αποκαλύψει δεκάδες παράξενους νέους κόσμους, με τρομακτικές καταιγίδες, πολλαπλά φεγγάρια, δηλητηριώδεις ατμόσφαιρες και παγωμένες επιφάνειες. Κόσμους τελείως διαφορετικούς από τον δικό μας, αν και όλοι τους έχουν ένα κοινό σημείο μ’ εμάς, γιατί μοιραζόμαστε τον ίδιο Ήλιο και υπακούμε στους ίδιους φυσικούς νόμους. Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής: «Δεν θα πάψουμε ποτέ την εξερεύνηση. Και το τέλος όλων των εξερευνήσεών μας θα ’ναι να φτάσουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε και να γνωρίσουμε τον τόπο αυτό για πρώτη φορά». T.S. Eliot

Διονύσης Π. Σιμόπουλος (Συγγραφέας)

Ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 8 Μαρτίου 1943 (καταγωγή Γρύλλος, Ηλείας) και σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία και Αστροφυσική (Ιαν. 1963 – Δεκ. 1972) στο Πανεπιστήμιο της Λουϊζιάνα, ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο του απενεμήθησαν διάφορα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε θέματα ομιλιών και επικοινωνίας. Επαγγελματικά άρχισε να εργάζεται τον Ιανουάριο του 1968 και χρημάτισε Επιμελητής (Ιαν.-Σεπ. 1968), Βοηθός Διευθυντής Εκπαίδευσης (Σεπ. 1968-Σεπ. 1969), και Διευθυντής Πλανηταρίου (Σεπ. 1969-Μαρ. 1973) στο Κέντρο Τεχνών και Επιστημών της Λουϊζιάνα καθώς και Ειδικός Σύμβουλος Επιστημονικής Εκπαίδευσης της Σχολικής Επιτροπής (1970-1973). Τον Οκτώβριο του 1972 προσκλήθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ευγενίδου όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ως Διευθυντής Πλανηταρίου (Απρ. 1973-σήμερα). Έχει διδάξει σε δεκάδες επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων ως εισηγητής θεμάτων επικοινωνίας, λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, ενώ με στόχο τη σωστή μαζική επιμόρφωση έχει γράψει πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, όπως «Κόκκινοι Γίγαντες – Άσπροι Νάνοι», «Εξερευνητές», «Στα Μονοπάτια των Άστρων», «Τηλεγνώσεις», «Παράθυρο στο Σύμπαν», κλπ, πάνω από 250 σενάρια (κείμενα και σκηνοθεσία) πολυθεαμάτων Πλανηταρίου, και έχει κάνει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ΄ ολόκληρη τη χώρα. Έχει παρακολουθήσει ενεργά πολυάριθμα Συνέδρια και Σεμινάρια όπου παρουσίασε εργασίες του, και έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες του σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες. Από το 1978 είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της Διεθνούς Επιθεώρησης Πλανηταρίων, επιστημονικός συνεργάτης της Βραδυνής (1970-1975), της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (1990-1992) και του Έθνους της Κυριακής (1993-σήμερα) και των περιοδικών Γαιόραμα (1995-2005), Ερευνητές (Καθημερινής, 1999-2004), «PCWorld» (2004-2007) και ΓΕΩτρόπιο (Ελευθεροτυπίας, 2000-σήμερα). Έχει συγγράψει τα σενάρια δύο σειρών (30 και 24 επεισοδίων) βιντεομαθημάτων αστρονομίας και αστροναυτικής (ΥΠΕΠΘ), μία σειρά έξη βιβλίων για νέους με γενικό τίτλο «Τα Μυστικά του Σύμπαντος» (Εκδόσεις Ερευνητές), μία σειρά 14 βιβλίων Αστρονομίας για τις παραστάσεις του Ψηφιακού Πλανηταρίου (Ίδρυμα Ευγενίδου), και μία σειρά τεσσάρων CD-ROM αστρονομίας (ΔΟΛ). Χρημάτισε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), Εταίρος (Fellow) της Royal Astronomical Society (από το 1978) και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (από το 1980), και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση (IPS Service Award) της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για την συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» (Palmes Academiques) του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας. Είναι παντρεμένος (1968) με την Κάρεν-Λουϊζα Πήτερσον και έχουν μια κόρη (1974) και δύο γιους (1976, 1978).