Τελευταίος σταθμός Άουσβιτς

O Ολλανδός ψυχίατρος Έντυ ντε Βιντ και η Γερµανίδα γυναίκα του Φρίντελ εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς τον Σεπτέµβριο του 1943. Είχαν γνωριστεί στο στρατόπεδο µεταγωγών του Βέστερµπορκ, στην ανατολική Ολλανδία, απ’ όπου οι Εβραίοι εκτοπίζονταν κυρίως στο Άουσβιτς αλλά και στο Μπέργκεν Μπέλσεν. Ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν στο στρατόπεδο και µεταφέρθηκαν µαζί στο Άουσβιτς λίγους µήνες µετά. Κι εκεί οι δρόµοι τους χώρισαν: ο Έντυ κατέληξε στο µπλοκ 9 και η Φρίντελ στο 10, το µπλοκ των ιατρικών πειραµάτων, υπό τη διεύθυνση του περιώνυµου, πλέον, Γιόζεφ Μένγκελε. Όταν οι Ρώσοι πλησίαζαν στο Άουσβιτς στα τέλη του 1944, οι ναζί προσπάθησαν να εξαφανίσουν τα ίχνη τους υποχρεώνοντας τους κρατούµενους, µαζί τους και τη Φρίντελ, να περπατήσουν µέχρι τη Γερµανία – αργότερα οι πορείες αυτές θα ονοµάζονταν πορείες θανάτου. Ο Έντυ κρύφτηκε και παρέµεινε στο Άουσβιτς. Βρήκε ένα τετράδιο και ένα µολύβι και άρχισε να γράφει. Στο Τελευταίος σταθµός Άουσβιτς, ο Έντυ ντε Βιντ αφηγείται τη φρίκη του στρατοπέδου και αναλύει και παρατηρεί την ανθρώπινη συµπεριφορά – και την καλοσύνη και την κακία. Η µαρτυρία του, καθώς την καταγράφει µέσα από το στρατόπεδο αµέσως µετά την απελευθέρωσή του, είναι µοναδική και πηγαία.