Το ίχνος που αφήνουμε

“Ύστερα οι εργατικές κατοικίες του Γκροφτχοϊπάρκεν, και μια χούφτα σύντροφοι από τη Χιλή που τον υποδέχτηκαν εκεί… “Σύντροφοι”… αυτή τη λέξη τη σιχαίνεται. Πόσοι και πόσοι δεν προδόθηκαν από τέτοιους “συντρόφους”!… Και οι Δανοί, αυτοί οι τελείως ακατανόητοι άνθρωποι, να τον στέλνουν στον γιατρό, στον οδοντίατρο, στον ψυχολόγο, οι Δανοί που τον βοηθούν να συνέλθει από όλα όσα άσχημα του έκαναν οι Χιλιάνοι… Και οι γείτονες… οι Δανοί γείτονες, που έκαναν μια γιορτή για να καλωσορίσουν τους Χιλιάνους πρόσφυγες, αλλά επειδή δεν υπήρχαν στη Δανία χιλιάνικες σημαίες, είχαν ράψει εκείνοι μια από μόνοι τους, όμως είχαν βάλει ανάποδα το κόκκινο και το μπλε χρώμα.” Ο Ρούμπεν Πάλμα εγκαταλείπει την πατρίδα του μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοσέτ το 1973. Στην καινούρια χώρα όπου διάλεξε να ζήσει, τη Δανία, αποφασίζει να γράψει στα δανικά. Η παρούσα συλλογή διηγημάτων γράφηκε το 2001 κατακτώντας έκτοτε τους αναγνώστες και τους έγκυρους κριτικούς. Ο Πάλμα, μοναδικός συγγραφέας στο είδος του, συλλαμβάνει το πολιτισμικό σοκ με ένταση και βάθος που ξαφνιάζουν τον αναγνώστη. Οι ιστορίες του διαδραματίζονται συνήθως στη Δανία και στη Χιλή· ζωντανεύουν έναν κόσμο από μετανάστες και εξόριστους, αντιμέτωπους με τις πιο σκληρές και αφιλόξενες συνθήκες ζωής τόσο στον γενέθλιο τόπο τους όσο και στη δεύτερη πατρίδα τους. Ακροβατώντας ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, διανύοντας την απόσταση που χωρίζει τα φύλα, τις δυο γλώσσες του, τη ζωή και το θάνατο, το παρελθόν και το μέλλον, ο Πάλμα χτίζει έναν κόσμο με τη γοητεία, το χιούμορ και την αβίαστη σοφία της αληθινής λογοτεχνίας.