Το βασίλειο της σκιάς

— Είμαστε ειρηνικοί άνθρωποι. Είμαστε ψαράδες. Για χρόνια φυτεύαμε και μαζεύαμε φράουλες. Γλυκές, γλυκές φράουλες. — Αλλά τα ψάρια έχουν αγκάθια, και τα αγκάθια έχουν δηλητήριο. Πριν τα μαγειρέψεις, αν δε θες να πεθάνεις, αν δε θες να σε σκοτώσουν τα πεθαμένα ψάρια με το δηλητήριο που φυλάνε ακόμα και στον θάνατό τους, πρέπει να βγάλεις τα αγκάθια ένα-ένα με το μαχαίρι. — Ο Αμπντούλ είναι ο καλύτερος με το μαχαίρι. — Ναι…, ο Αμπντούλ, με τα μελένια μάτια, τα απαλά σαν μετάξι, τα σκληρά σαν κεχριμπάρι. — Ο Αμπντούλ είναι ο θείος του παιδιού. — Ο θείος πρέπει να προστατεύει το παιδί. — Είμαστε Θεοσεβούμενοι και ειρηνικοί άνθρωποι. Αλλά όταν χρειαστεί, όταν υπάρξει η ανάγκη, πρέπει να ξαναμπεί τάξη. Γιατί άρχισε πάλι να χαλά, και τα σχήματα άρχισαν να απομακρύνονται και να μπερδεύονται και να αφήνουν κενά, και η Αλάμπρα και το τέμενος του Ιμάμ Χουσεΐν κινδυνεύουν να χάσουν την αρμονία τους και να γίνουν μνημεία στο χάος του Σατανά. Όταν γίνει αυτό, τότε δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον ψαρά και τον κυνηγό. — Ναι…, τότε ο ψαράς γίνεται κυνηγός.

Αντώνης Μπαλασόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλική Λογοτεχνία και την Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στις ΗΠΑ. Από το 2001 εργάζεται, αρχικά ως Λέκτορας και τώρα ως Αναπληρωτής Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου ειδικεύεται στην λογοτεχνία της Ουτοπίας από την αρχαιότητα ως το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα,τη σχέση Ουτοπίας και μοντερνισμού, την πολιτική θεωρία, τη φιλοσοφία, και την κριτική θεωρία. Από τον Μάιο του 2019 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Έργα του στο χώρο της δημιουργικής γραφής είναι δύο συλλογές αφορισμών και μικρών δοκιμίων —Απ’ το μάτι της βελόνας. Αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων(Galerie Astra, εκτός εμπορίου, 2010) και Το βιβλίο των μικρών συλλογισμών (Galerie Astra, 2011)— καθώς και οι ποιητικές συλλογές Πολλαπλότητες του Μηδενός (Σαιξπηρικόν, 2020) και Λευκό στο λευκό (Ενύπνιο, 2021).