Το δέρμα

Το “Δέρµα” του Κούρτσιο Μαλαπάρτε γράφτηκε αµέσως µετά το Καπούτ, του οποίου αποτελεί ένα είδος συνέχειας, αφού τέλειωσε ο Δεύτερος Παγκόσµιος Πόλεµος. Εκτόξευσε στα ύψη τη διασηµότητα του Μαλαπάρτε και έγινε το εµβληµατικό του αριστούργηµα. Ενώ το Καπούτ εκθέτει µε απίστευτη σκληρότητα το αδιέξοδο ενός ευρωπαϊκού κόσµου που έχει χάσει την ανθρωπιά του, το “Δέρµα” δείχνει έναν πιο περιορισµένο κόσµο, τον ιταλικό, που προσπαθεί να ανακτήσει αυτή την ανθρωπιά µε χίλιους δυο τρόπους. Ο Μαλαπάρτε επιλέγει τον λαό της Νάπολης, λαό ταλαιπωρηµένο, πεινασµένο, θρησκόληπτο, εκπορνευµένο, πάµφτωχο (δεν είναι τυχαία η ύπαρξη της εγκληµατικής Καµόρας στη Νάπολη, όπως της Μαφίας στη Σικελία. οι εγκληµατικές οργανώσεις γεννιούνται µέσα σε καθεστώς έσχατης ένδειας), αλλά έναν λαό που παλεύει µε έναν σχεδόν ποιητικό τρόπο να επιβιώσει όπως µπορεί.

Curzio Malaparte (Συγγραφέας)

Ο Κούρτσιο Μαλαπάρτε, ψευδώνυμο του Κουρτ Έριχ Σούκερτ, γόνος της ένωσης του πλούσιου σάξονα Έρβιν Σούκερτ και της λομβαρδής Εβελίνα Περέλι, γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1898 στο Πράτο. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, στον οποίο και πολέμησε, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη δημοσιογραφία. Από το 1922 ο Μαλαπάρτε ήταν ενεργό μέλος του Φασιστικού Κόμματος. Εξέδωσε τα πρώτα του βιβλία τη δεκαετία του 1920, αλλά κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση με τα δύο αριστουργήματά του το “Καπούτ” (1944) και το “Δέρμα” (1949). Αποστασιοποιημένος από το φασισμό ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Μαλαπάρτε θα αποκτήσει κομμουνιστική κομματική ταυτότητα, θα δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μαοϊσμό, ενώ λίγο πριν από το θάνατό του θα ασπασθεί τον καθολικισμό. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, πέθανε στη Ρώμη τον Ιούλιο του 1957.

 

 

Παναγιώτης Σκόνδρας (Μεταφραστής)

Ο Παναγιώτης Σκόνδρας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1963 και σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συνεργαστεί με διάφορους εκδοτικούς οίκους ως λεξικογράφος (ιταλικά-ελληνικά και αντιστρόφως), μεταφραστής και επιμελητής μεταφράσεων κυρίως από τα ιταλικά, καθώς και ως διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων. Συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του λεξικού των λεξικών “Italiano-Ellenico” και “Ellenico-Italiano” (εκδόσεις Perugia)· το δεύτερο τιμήθηκε με το βραβείο του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών (1998). Από το ίδιο Υπουργείο έχει βραβευτεί (2005) και η μετάφρασή του για το μυθιστόρημα του Μαουρίτσιο Ματζάνι “Η αστόλιστη βασίλισσα” (εκδόσεις Κέδρος). Το 2007 ήταν υποψήφιος για το βραβείο μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ για έργο από την ιταλική γλώσσα με το βιβλίο του Μάσιμο Καρλότο “Το μυστήριο του Μαντζαμπάρκε” (εκδόσεις Κέδρος). Το 2008 βραβεύτηκε από το ΕΚΕΜΕΛ για τη μετάφραση από τα ιταλικά του μυθιστορήματος “Καπούτ” του Κούρτσιο Μαλαπάρτε (εκδόσεις Μεταίχμιο).