Το δεν είμαι ακόμα

Τι είναι «η αληθινή ζωή»; Το ερώτημα απασχόλησε τη φιλοσοφική και θεολογική σκέψη αλλά και όλες τις πνευματικές σχολές και τάσεις από την αρχαιότητα ως σήμερα. Η Κλεοπάτρα Λυμπέρη ξαναπιάνει αυτό το ερώτημα, αντιδρώντας στην τραγικότητα της μεταμοντέρνας συνθήκης και στην απόσυρση του Πνεύματος. Το νέο της βιβλίο συνυπάρχει με τη σκέψη του Ερνστ Μπλοχ, του οποίου ο ουτοπικός κόσμος μη-είναι-ακόμη (Noch-Nicht-Sein) στηρίζεται στη φαντασιακή διάσταση και τις δυνατότητες του κρυμμένου μέλλοντος. Η Κ.Λ. από διαφορετική οπτική, ανιχνεύει τη δική της Ουτοπία, εκείνη την εσωτερική επανάσταση που οδηγεί στο αιώνιο παρόν και στην αποκάλυψη του Όλου ως εαυτού. Ένα βιβλίο που επιδιώκει να ενώσει ξανά την ποίηση με τη φιλοσοφία, χωρίς να απομακρύνεται από το λυρικό διακύβευμα.

Κλεοπάτρα Λυμπέρη (Συγγραφέας)

Η Kλεοπάτρα Λυμπέρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα (1953). Σπούδασε Μουσική (Ελληνικό Ωδείο) και Ζωγραφική (Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών) και έχει κάνει ελεύθερες σπουδές στη Φιλοσοφία και στην Ιστορία της Τέχνης. Ποιητικές συλλογές : “Ο μοτοσικλετιστής θάνατος” (Κάβειρος, 1990), “Μικρή φιλαρμονική” (Ίκαρος, 1993), “Η πρωτοχρονιά του” (Άγρα, 1997), “Το ρήμα πεινάω” (Άγρα, 2001), “Η μουσική των σφαιρών” (Άγρα, 2007). Μεταφράσεις : “Τρεις Συνομιλίες – η συνέντευξη του Αλεν Γκίνσμπεργκ στον Τόμας Κλαρκ” (Πρίντα, 2001), “Θάνατοι για τις κυρίες (και άλλες καταστροφές)”- ποιήματα του Νόρμαν Μέηλερ (Καστανιώτης, 2008), “Σύλβια Πλαθ, Ανν Σέξτον, Έζρα Πάουντ, Έμιλυ Ντίκινσον, Ρομάν Κισιόφ, Ντανίκα Βουκιέβικ, Becir Vukovic, Andrilia Radulovic, Ποιητές της Βεγγάλης” (Poeticanet.gr), Aρμάντο Ρομέρο κλπ. Άλλα έργα: “Γειτονιές της Χαλκίδας” – ιστορική λαογραφική μελέτη (Προοδ. Εύβοια, 1989), “Φλάουερ” – αφήγημα (Άγρα, 2003), Επταετές κοράσιον – ημερολόγια για την ποίηση (Άγρα, 2011), “Η ταφή του κόμητος Οργκάθ” (Γαβριηλίδης, 2015). Έχει εργαστεί σαν κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Δοκίμιά της υπάρχουν κυρίως στο ηλεκτρονικό περιοδικό poeticanet.gr