Τα ημερολόγια χρησιμοποιούνται ευρέως στην καθημερινότητα κάθε ανθρώπου, προκειμένου να σημειώσει υποχρεώσεις, δουλειές, ραντεβού, καθώς και άλλες δραστηριότητες,
Παλαιότερα, τα νεαρά κορίτσια συνήθιζαν να κρατούν ημερολόγιο, όπου εναπόθεταν σκέψεις και συναισθήματα, άλλοτε φανερά αλλά τις περισσότερες φορές κρυφά. Ιδέες και απόψεις που είτε ντρέπονταν να μοιραστούν στο περιβάλλον τους, είτε αισθήματα που δεν επιθυμούσαν να αποκαλύψουν.
Η παρούσα ποιητική συλλογή είναι κάτι ανάμεσα σε αυτά τα δύο και συνάμα, τίποτα μαζί. Μία αέναη συνειρμική αλληλουχία σκέψεων και συναισθημάτων αποκτά υπόσταση σε ένα χρονικό συνεχές. Ίσως ο χρόνος είναι ο μόνος τρόπος να μπουν σε τάξη τόσες σκέψεις. Παρελθοντικά γεγονότα –καλά κρυμμένα– βρίσκουν χώρο να αναδυθούν στην επιφάνεια. Πεποιθήσεις για τις αξίες της ζωής αναμειγνύονται με φοβίες ενός νεαρού μυαλού στην περιπλάνηση της ζωής. Μία έκδηλη θηλυκότητα ξεπροβάλει σε μία ανδροκρατούμενη πραγματικότητα. Μία διαρκής εσωτερική αναζήτηση αντανακλά στα πρέπει της καθημερινότητας. Αυτά που ταλανίζουν μία ψυχή μεταφέρονται γραπτώς. Οι εσωτερικοί διάλογοι καθοδηγούν την πένα στο χαρτί. Και οι λέξεις γίνονται ποιήματα ενός ημερολογίου.
Ένα ημερολόγιο τόσο διαφορετικό και τόσο όμοιο με όλα τα άλλα.
