Το ιερό στο σινεμά του Πιέρ Πάολο Παζολίνι

Η πορεία στην κινηματογραφική ενδοχώρα μάς οδηγεί με δέος και ρίγος στην ποιητική απλωσιά του Pier Paolo Pasolini. Ωσάν ο θεόλεκτος κόσμος του να είναι φτιαγμένος από τα υλικά της ευωδιαστής υπονόμευσης μέσω του έρωτα και της αμφισημίας του μύθου, ώστε να πτερώνεται το πνεύμα μας σε ιερατικά ύψη. Ένας άλλος κόσμος απείραγος από καθεστωτικές ιδεοληψίες, παλαιός ωσάν την αθωότητα, καινός σαν τον νεότευκτο έρωτα. Ορθοτομεί την πραγματικότητα και την ιστορία με όσα μοναδικά και ιδιαίτερα μυστήρια ελκύει από το άφευκτο, ώστε να οικοδομήσει τον μύθο του και συνάμα να φιλοτεχνήσει τον υπέροχο διάκοσμο του Πνεύματος και του Πολιτισμού. Η Τέχνη του Pier Paolo Pazolini αποκαλύπτει τις καταγωγικές μας ρίζες, περνάει από τη μαγική ευαισθητοποίηση στη συλλογική ευθύνη, επαναφέρει το Ιερό στις σχισματιές της γήινης επικράτειας και στις ομορφιές των εύθραυστων αγοριών, στα κρύφια της ιστορίας που ανόθευτη πλάθεται από την πρώτη ύλη της, τον μύθο. Ως ένας «ἀνευλαβὴς μὲς στὴν εὐλάβεια». Ιερό του είναι και ο Χριστός, αυτό το διαρκές θαύμα της ρήξης με το μηδέν, ώστε η ιστορία να ανοίγεται σε μια διαλογική και γενναιόδωρη προοπτική κατά την οποία κανείς δεν είναι μοναχός του, ούτε ο άνθρωπος «ξεσκέπαστος», μα ούτε και ο Θεός να μην είναι «γήινος, πιό καθημερινός, πιό ἀναγκαῖος» (Κική Δημουλά).

Ιωάννης Βογιατζής (Συγγραφέας)

Ο Ιωάννης Βογιατζής γεννήθηκε στα Νέα Πλάγια Χαλκιδικής τον Οκτώβρη του 1964. Αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. και μόλις πρόσφατα ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία» του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Πάτρας. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και εκτός από τη διδασκαλία υλοποιεί και ποικίλες πολιτιστικές και περιβαλλοντικές δράσεις. Συμμετείχε ως εισηγητής στο Πανελλήνιο Συνέδριο της έδρας Ουνέσκο του Α.Π.Θ. (14-16 Δεκεμβρίου 2001) με θέμα της ομιλίας του «Ο Κινηματογράφος και μια σχολική εφημερίδα στην υπηρεσία του Πολιτισμού Ειρήνης». Ίδρυσε στα 2013 στα Σήμαντρα της Χαλκιδικής τη θεατρική ομάδα «ΟνειροΠλόοι» στην οποία συμμετείχαν αρχικά μαθητές και αργότερα και ενήλικες. Συνεχίζει να ανεβάζει θεατρικά έργα του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου. Η πρώτη ποιητική δημιουργία του «Έξοδος» (Πανδώρα, 2006) εμπνέεται από τη ζωγραφική δημιουργία του Μάνου Φαλτάιτς και τον μυθικό κόσμο της Σκύρου. Θα ακολουθήσουν τρεις ακόμη ποιητικές συλλογές: «Πάνω από τις στέγες» (2008), το λεύκωμα με κείμενα ποιητικής πρόζας «Εν Σκύρω τη φιλτάτη» (2009) και οι «Ιστορίες της αϋπνίας» (2014), όλες από τις εκδόσεις Οδός Πανός του ποιητή Γιώργου Χρονά. Η ποίησή του χαιρετίστηκε στα 2006 από την Κική Δημουλά με τα παρακάτω λόγια: ««Υποπτεύομαι ότι αυτά τα ποιήματα τα έγραψε ή σας τα υπαγόρευσε ένας από τους τρεις μάγους. Εκτός κι αν η Σκύρος παράγει μαγεία συν τοις άλλοις. Σας ευχαριστώ γι’ αυτή την έξοχη δασεία στην πλώρη του … ύπνου».

(Πηγή: “Εκδόσεις Αρμός”, 2022)