Το κυπαρίσσι που τα ‘βαλε με τον ουρανό

Κι όμως να που ένα κυπαρίσσι κατάφερε να θυμώσει το γαλάζιο απέραντο ουρανό και να τον κάνει από το θυμό του κατάμαυρο. Ένα κυπαρίσσι που έτυχε να φυτρώσει στην πλαγιά των παράξενων αέρηδων, όπως την έλεγαν τα πουλιά, τα ζώα και όλα τα δέντρα. Το κυπαρίσσι ψήλωνε όπως ψηλώνουν τα κυπαρίσσια, αλλά το μυαλό του έπλαθε ακόμα πιο ψηλά όνειρα, αφού ονειρευόταν να φτάσει και να ξεπεράσει το φεγγάρι. Έτσι από περήφανο, κατάντησε προσβλητικό και ακατάδεχτο με τα άλλα δέντρα της πλαγιάς. Και αχάριστο. Γιατί όταν ήταν μικρό και τρυφερό, εκείνα το φρόντιζαν και το προστάτευαν. Και ήρθε κι η σειρά του ουρανού να ακούσει λόγια πικρά από το κυπαρίσσι. Οπότε, συνέβη αυτό που είχε προβλέψει η σοφή κουκουβάγια αλλά το κράτησε μυστικό. Γι’ αυτό κι εμείς δε θα σας το φανερώσουμε πριν ανοίξετε το βιβλίο και διαβάσετε τα πράγματα με τη σειρά. Όπως ξεκίνησαν και όπως έγιναν…

Luan Xhuli (Συγγραφέας)

Ο Λουάν Τζούλις γεννήθηκε το 1955 στο Ντεβόλ της Κορυτσάς. Σπούδασε Βιομηχανική Χημεία. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε τοπικά έντυπα. Τιμήθηκε με διάφορα βραβεία της πατρίδας του. Από το 1995 ζει στην Ελλάδα, με την οικογένεια τoυ. Τα ποιήματα του, στην ελληνική γλώσσα, έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά όπως: “Λέξεις”, “Οδός Πανός”, “Ίndex”, “Φάρος”, “Εντευκτήριο”, “Δέκατα”, “Περίπλους”, “Διαβάζω”, κ.ά. Η συλλογή “Πού να ζητήσω συγγνώμη” συμπεριλήφθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού στις 38 καλύτερες ποιητικές συλλογές 2008-2010. Συμμετείχε σε τρία παγκόσμια φεστιβάλ ποίησης: Luxenburg 2008, Τήνος 2010, Αθήνα 2013. Είναι μέλος του συλλόγου “Κύκλος Ποιητών” της Αθήνας. Έχει επιμεληθεί μεταφραστικά (απόδοση στα αλβανικά από την ελληνική γλώσσα) τέσσερα παραμύθια από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Επίσης, από το 1990 μέχρι 2014 έχει εκδώσει στα αλβανικά επτά ποιητικές συλλογές. Είναι παντρεμένος και έχει δυο κόρες.

 

Μαρίνα Ψάλτη (Εικονογράφος)

Η Μαρίνα Ψάλτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην κατεύθυνση της Ζωγραφικής και της Σκηνογραφίας, αλλά και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη. Δίδαξε ζωγραφική στα Εκπαιδευτήρια “Ο Πλάτων” για τέσσερα χρόνια. Από το 1991 εργάζεται ως ηθοποιός, ενώ παράλληλα εικονογραφεί βιβλία κυρίως για παιδιά. “Το ταξίδι του Φριχτούλη” είναι η πρώτη της εικονογράφηση.

 

Γιάννης Ξανθούλης (Επιμέλεια)

Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Μερικά απ΄ αυτά: “Μέσα στο νερό δασκάλα”, “Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο”, “Ο μάγος με τα χρώματα”, “Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα”, “Μια τρελή τρελή πολυκατοικία”. Σατυρικά κείμενα και θεατρικά έργα του – περισσότερα από τριάντα – παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την επιθεωρησιογραφία. Το 1981 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, “Ο μεγάλος θανατικός”, και ακολούθησαν: “Οικογένεια μπες-βγες”, 1982, “Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα”, 1984, “Ο Σόουμαν δε θα ΄ρθει απόψε”, 1985, “Το πεθαμένο λικέρ”, 1987, “Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας”, 1989, “Το ρόζ που δεν ξέχασα”, 1991, “Η εποχή των καφέδων”, 1992, “Η Δευτέρα των αθώων”, 1994, “Το τρένο με τις φράουλες, 1996, “…Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες”, 1998, “Ο Τούρκος στον κήπο”, 2001, “Το τανγκό των Χριστουγέννων”, 2003, “Ο θείος Τάκης”, 2005, “Του φιδιού το γάλα”, 2007. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, ιαπωνικά, δανέζικα, και σε άλλες γλώσσες. Πρόσφατα εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό του αφήγημα “Στην κουζίνα των φαντασμάτων” (από τη σειρά: “Η κουζίνα του συγγραφέα” των εκδόσεων Πατάκη), καθώς και μια ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων με θέμα την Κωνσταντινούπολη (“Κωνταντινούπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία”, Μεταίχμιο, 2004). Ζει στην Αθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.