Το τέλος του χρόνου

Μια μεγάλη πνευματική φυσιογνωμία του 20ού αιώνα, ο Τζίντου Κρισναμούρτι, και ο διάσημος φυσικός Δρ Ντέιβιντ Μπομ συζητούν ξεκινώντας με το ερώτημα: «Η ανθρωπότητα πήρε κάποια στιγμή στην πορεία της μια λάθος στροφή, που την οδήγησε σε ατέλειωτες διαιρέσεις, συγκρούσεις και καταστροφές;» Ερευνούν τη φύση του ανθρώπου και τη σχέση του καθένα με την κοινωνία· εξετάζουν μια καινούρια αντιμετώπιση της ανθρώπινης σκέψης και του θανάτου. Ερευνούν σε βάθος ερωτήματα όπως: «Είναι πηγή της σύγκρουσης που έχουν οι άνθρωποι μέσα τους η αδυναμία τους ν’ αντιμετωπίσουν το γεγονός τού τι πράγματι είναι, με αποτέλεσμα την επιβολή μιας φανταστικής εικόνας τους που θα πρέπει να γίνουν; Μήπως επιτράπηκε στην, περιορισμένη από τη φύση της, σκέψη να μπει σε περιοχές με πολύ λεπτότερες λειτουργίες για τις οποίες είναι ακατάλληλη;» Στο τέλος συμπεραίνουν ότι η ανθρωπότητα μπορεί να αλλάξει ριζικά, αλλά αυτό απαιτεί να περάσει κανείς από τα στενά προσωπικά του ενδιαφέροντα σε γενικότερα, για να κινηθεί ακόμα βαθύτερα, μέσα στην καθαρότητα της συμπόνιας και της νοημοσύνης που βγαίνουν από μια πηγή που βρίσκεται πέρα από τη σκέψη, πέρα από το χρόνο, ακόμα πέρα κι από το κενό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει κανείς να δώσει όλο του το νου, όλη του την καρδιά, όλη του την ύπαρξη σε μια έρευνα όπως εκείνη που γίνεται σ’ όλη τη διάρκεια των συζητήσεων αυτού του βιβλίου.