Το τανγκό του Σατανά

Ένα απομονωμένο χωριό βυθισμένο στην εγκατάλειψη και την παρακμή, στα βάθη μιας ουγγρικής πεδιάδας που τη σαρώνει ο άνεμος και η αδιάκοπη βροχή. Παντού λάσπη, αγέλες σκύλων τριγυρίζουν και οι λιγοστοί κάτοικοι φυτοζωούν· ανάμεσά τους, ένας γιατρός χωρίς ασθενείς κι ένας δάσκαλος χωρίς μαθητές. Χωρίς δουλειά, παλεύουν ο ένας εναντίον του άλλου και προσπαθούν να επιβιώσουν μέσω της ίντριγκας, της προδοσίας, της απιστίας, νιώθοντας βαθιά απόγνωση. Κάθε προσπάθεια φυγής είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων. Ο κομμουνισμός έχει καταρρεύσει, η πίστη στον Θεό και στις ιδεολογίες έχει κλονιστεί. Και νά, ξαφνικά, δύο άντρες, που όλοι πίστευαν ότι είναι νεκροί, επανεμφανίζονται. Φως στο σκοτάδι. Ο ένας από τους δύο, παρά τη διαβολική του εμφάνιση, γίνεται δεκτός ως ο «μεσσίας» που θα τους σώσει από τον αφανισμό. Περιμένουν, αγωνιούν και ελπίζουν. Έχουν την αίσθηση μιας επικείμενης αποκάλυψης. Τη φοβούνται και την επιθυμούν. Το “Τανγκό του Σατανά” είναι ο κωμικοτραγικός χορός μιας λύτρωσης που δεν έρχεται ποτέ, ένα ποιητικό ταξίδι για την αναζήτηση της αλήθειας, ένα κείμενο που ξεχειλίζει από συμπόνια και ανθρωπιά για τη μηδαμινή κουκκίδα που συνιστά η ύπαρξή μας μέσα σ’ έναν χαοτικό κόσμο.

Laszlo Krasznahorkai (Συγγραφέας)

Ο Λάσλο Κρασναχορκάι γεννήθηκε το 1954 στην πόλη Gyula της Ουγγαρίας. Σπούδασε νομικά και φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Ζέγκεντ και της Βουδαπέστης. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ούγγρους συγγραφείς, ο οποίος υπηρετεί πιστά μια λογοτεχνία φιλόδοξη και απαιτητική. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία (ανάμεσά τους το βραβείο Kossuth, που αποτελεί την πιο σημαντική διάκριση της Ουγγαρίας, και το γερμανικό βραβείο Bestenliste-Prize). Το 2015 κέρδισε το Man Booker International Prize για το σύνολο του έργου του. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα τσέχικα, τα βουλγάρικα, τα εβραϊκά, τα ιαπωνικά και τώρα και στα ελληνικά. Δύο βιβλία του Λάσλο Κρασναχορκάι (“Το Τανγκό του Σατανά” και η “Μελαγχολία της Αντίστασης”) έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον φίλο του σκηνοθέτη Μπέλα Ταρ, για τον οποίο έχει γράψει επίσης πρωτότυπα σενάρια.

 

Ιωάννα Αβραμίδου (Μεταφραστής)

Η Ιωάννα Αβραμίδου γεννήθηκε στη Δράμα, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σπούδασε φιλολογία στο ΑΠΘ, γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν στη Γερμανία και μετάφραση στη Σχολή Μετάφρασης και Διερμηνείας της Κέρκυρας. Μιλάει γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά. Εργάστηκε από το 1980 έως το 2001 στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα. Έκτοτε ασχολείται με τη μετάφραση λογοτεχνικών και φιλοσοφικών κειμένων. Μεταξύ των δημοσιεύσεών της, τα έργα των: Βάλτερ Μπένγιαμιν, “Τα παιδικά χρόνια στο Βερολίνο το 1900” (Άγρα), Ζαν-Πιερ Ντυπυί, “Ελάσσων μεταφυσική των τσουνάμι” (Άγρα), Πάουλ Τσέλαν, “Μήκων και μνήμη” (Νεφέλη), Τζον Φέλστινερ, “Πάουλ Τσέλαν. Ποιητής, Επιζών, Εβραίος” (Νεφέλη), Λέοναρντ Κοέν, “Το βιβλίο του πόθου” (Ιανός), Μάρτιν Χάιντεγκερ, “… Ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος…” και “Λόγος, μοίρα, αλήθεια” (Πλέθρον), Γκέοργκ Τρακλ, “Η γαλάζια ψύχωση” (Σαιξπηρικόν), Ζαν Μπωφρέ, “Χαίλντερλιν και Σοφοκλής” (Σαιξπηρικόν), Ζωρζ Νταριέν, “Μπιριμπί” (Κατσάνος), Πάουλ Τσέλαν, “Το γλωσσικό πλέγμα” (Άγρα), Μάριο Λέις, “Λένι Ρίφενσταλ” (Μελάνι), Ζαν-Μπατίστ Μποτύλ, “Η σεξουαλική ζωή του Καντ” (Νεφέλη), Γκέοργκ Τρακλ, “Ποιήματα” (μετάφραση, επίμετρο και σημειώσεις, Νησίδες), Ζωρζ Ρόντενμπαχ, “Μπρυζ, η νεκρή” (Σαιξπηρικόν), Χανς Φαλλάντα, “Και τώρα, ανθρωπάκο;” (Gutenberg), Μαξ Πόρτερ, “Η θλίψη είναι ένα πράγμα με φτερά” (Πόλις), Λάσλο Κρασναχορκάι “Πόλεμος και πόλεμος”, “Η μελαγχολία της αντίστασης” και “Το τανγκό του Σατανά” (Πόλις).