Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Αυστραλιανή συγγραφέας Charmian Clift µαζί µε τον σύζυγό της, επίσης συγγραφέα, George Johnston αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη ζωή της πόλης. Έφυγαν από το γκρίζο µεταπολεµικό Λονδίνο για να έρθουν στην Ελλάδα, µε τα δυο παιδιά τους και τις γραφοµηχανές τους. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κάλυµνο, σκοπεύοντας να ζήσουν απλά και να αφοσιωθούν στη συγγραφή, µακριά από τον θόρυβο της µεγαλούπολης. Έµειναν στο νησί σχεδόν οχτώ µήνες, από τον Δεκέµβριο του 1954 ως τον Ιούλιο του 1955. Το αποτέλεσµα της παραµονής τους εκεί είναι Το τραγούδι της γοργόνας.
Στο βιβλίο η Clift µεταφέρει το πολιτιστικό σοκ αλλά και την απόλυτη ευχαρίστηση από την παραμονή του ζευγαριού στο νησί των σφουγγαράδων. Η Κάλυµνος όπως τη γνώρισε ήταν γυµνή και φτωχή – αποτελούσε απόδραση, αλλά σε καµία περίπτωση παράδεισο. Με το πέρασµα των µηνών όµως η Clift και η οικογένειά της έγιναν µέρος της κοινότητας.
Το τραγούδι της γοργόνας είναι ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, ένα αφήγηµα που µας ταξιδεύει στην Κάλυµνο µιας άλλης εποχής, κάνοντάς µας να γνωρίσουµε τον τόπο, τα ήθη και τα έθιµα, αλλά πρωτίστως τους ανθρώπους, που κάνουν τη συγγραφέα να θεωρεί την Ελλάδα ως τη δική της Γη της Επαγγελίας.
Ένα ταξιδιωτικό memoir από µια Αυστραλή συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα και έγινε µέρος της.
Υπάρχει κάτι το τροµαχτικό σε αυτή την εξουσία που ασκεί η θάλασσα στους άντρες. Θαρραλέοι ή προσεχτικοί, νέοι ή ψαροµάλληδες, δεν έχει καµία σηµασία. Βουτούν στα ρηχά ή βουτούν στα βαθιά, προστατευµένοι από λαστιχένιες στολές και χάλκινα σκάφανδρα, κάποιοι φορώντας µια αλλόκοτη εφαρµοστή µαύρη στολή και µια παράξενη µάσκα, άλλοι γυµνοί όπως τη µέρα που γεννήθηκαν, σφίγγοντας στα χέρια τους µια τεράστια πέτρα για να µπορέσουν να βυθιστούν.
Charmian Clift (Συγγραφέας)
Η Charmian Clift (Σαρµέιν Κλιφτ) ήταν στην πρώτη γραµµή του κύµατος του φεµινισµού που αναδύθηκε µετά το τέλος του Β΄ Παγκόσµιου Πολέµου, αποκτώντας µεγάλο και πιστό αναγνωστικό κοινό για τις στήλες που είχε στις εφηµερίδες Sydney Morning Herald και Herald της Μελβούρνης. Προσελήφθη για να γράφει «από τη γυναικεία σκοπιά» και η Clift έγραφε κείµενα σε δοκιµιακή µορφή µε δύναµη, πάθος και συναίσθηµα πάνω στον Πόλεµο του Βιετνάµ, τη στρατολόγηση, την πείνα που µάστιζε τον κόσµο και τη χούντα στην Ελλάδα. Πολλές επιφανείς γυναίκες συγγραφείς, συµπεριλαµβανοµένων των Helen Garner και Elizabeth Riddell, έχουν αναφερθεί στο έργο της Clift ως πηγή έµπνευσης, καθώς η Clift προσπερνώντας τους κοινωνικούς περιορισµούς που αντιµετώπιζαν οι γυναίκες τη δεκαετία του 1940, και να γίνει µια σπουδαία δηµοσιογράφος και εξαιρετική συγγραφέας.
(Πηγή: “Εκδόσεις Μεταίχμιο”, 2022)
Φωτεινή Πίπη (Μεταφραστής)
