Το χαμένο κουμπί

Διανύοντας την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα, με όλα τα θρησκευτικά, φυλετικά και κοινωνικά πάθη σε αναμόχλευση και έξαρση, το Χαμένο κουμπί γίνεται πιο οικείο στον αναγνώστη. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, γέννημα και θρέμμα μιας πολυεθνικής, πολύγλωσσης και πολύχρωμης μεγαλούπολης, της Νέας Υόρκης, θεωρεί τον εαυτό του από τη μια μεριά κατακτητικό, λόγω της παγκόσμιας ισχύος της χώρας του, και από την άλλη μέλος διαφόρων μειονοτήτων. Αμερικανός, εβραϊκής καταγωγής, από μητέρα Γερμανίδα, ήρωας ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου, καλλιτέχνης, ιδιόμορφος και απροσάρμοστος, απεχθάνεται αλλοδαπούς και κοινοτοπίες. Χωρίς και ο ίδιος να το έχει ανακαλύψει, μισεί και τον εαυτό του για τις δικές του ιδιαιτερότητες και ιδιότητες. Η βραχύβια γνωριμία του με μια Ελληνίδα αστή και ο γάμος τους, έκφραση της κτητικότητάς του, μέσα σε λίγες μέρες είναι μια διαρκής σύγκρουση των δύο φύλων. Οι αντιπαραθέσεις τους υποσκάπτουν τα νεύρα του, αποσταθεροποιούν τις ψυχικές ισορροπίες του, διαταράσσουν τις πνευματικές του αναζητήσεις. Ανένταχτος κοινωνικά, χωρίς καμιά συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία, παραμένει καλλιτέχνης και απρόβλεπτος. Η συμπεριφορά του στο ψυχιατρείο ή έξω από αυτό είναι άσχετη και ασύνδετη ως προς τις πραγματικές συνθήκες. Η Ι. Κ., με μια κινηματογραφική ταχύτητα, ελλειπτική γραφή και ιδιοφυείς διαλόγους, μας εισάγει σ’ έναν κόσμο διαταραγμένο εσωτερικά, που η έκφρασή του είναι η τάση για την επιβολή του δικού του χαρακτήρα.