Το χρώμα του Αιγαίου

Θάλασσα τρεις απλές συλλαβές κι ένα χρώμα που μεταμορφώνεται. «Δεν είναι δύσκολο για έναν έμπειρο χειριστή της γλώσσας να περιγράψει έναν τόπο –εικόνες, χρώματα, ορίζοντες, µυρωδιές, καθηµερινά φυσικά θαύµατα–, ακόµα και όταν αυτός ο τόπος συγγενεύει ελάχιστα µε την προσωπική του κουλτούρα. Το δύσκολο για κείνον είναι να ανασυγκροτήσει και να εκφράσει την ιδιαίτερη ζωή, τη µεταφυσική διάσταση του εν λόγω τόπου, επειδή για το εγχείρηµα χρειάζεται κάτι παραπάνω από λέξεις: όχι µόνο γνήσιο συναισθηµατικό υλικό, αλλά και άνοιγµα στο υπερβατικό (υπεραισθητό), δηλαδή την πλήρη παράδοση του ποιητή στον Λόγο. Ο Αρµάντο Ροµέρο, όπως πριν από αυτόν ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Γκάτσος, τείνει ευήκοον ους στους ήχους και τους ρυθµούς ενός πολιτισµού, ο οποίος συνολικά εξέφρασε τον ίδιο τον ερωτικό Λόγο, την αέναη δηµιουργική πνοή του Ενός. Κι έτσι, βαθιά ερωτευµένος ο ίδιος (µε µια χώρα, µε µια φύση, µε µια πνευµατική παράδοση, µε ένα όραµα – που σωµατοποιείται και σε µια συγκεκριµένη γυναίκα), µπορεί να θεάται τη µυστηριακή ζωή του ελληνικού τοπίου, ως ποιητής-δηµιουργός και ενεργός συµµέτοχος στον µυστικισµό του φωτός». (Από το επίµετρο της ποιήτριας Κλεοπάτρας Λυµπέρη)

Armando Romero (Συγγραφέας)

Ο Αρμάντο Ρομέρο (Κάλι, 1944) είναι Κολομβιανός ποιητής και πεζογράφος. Διδάσκει Ιβηροαμερικανική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι των Ηνωμένων Πολιτειών όπου και ζει. Στην πατρίδα του, συμμετείχε στην αρχική ομάδα του πρωτοποριακού κινήματος του ’60 «Ναδαϊσμός». Έχει ταξιδέψει και διαμείνει σε πολλές χώρες της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας, κυρίως στο Μεξικό, τη Βενεζουέλα και την Ελλάδα, στην οποία έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και διάφορες ποιητικές συλλογές, ορισμένες με ελληνικό θέμα.

Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές: Los móviles del sueño (Βραβείο Ποίησης Μέριδα, 1975), El poeta de vidrio (1979), A rienda suelta (1991), Agion Oros- El Monte santo (2001), De noche el sol (2004), Cuatro líneas[1] (2005), Versos libre por Venecia (2010), El color del Egeo (2016).
Διηγήματα: El demonio y su mano (1975), La casa de los vespertilios (1982), La esquina del movimiento (1992), La raíz de las bestias (2005).
Μυθιστορήματα: La piel por la piel (1997), La rueda de Chicago (2004), το οποίο απέσπασε το Βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος περιπέτειας στο Latino Book Festival (Νέα Υόρκη, 2005) και ήταν στη βραχεία λίστα για το Βραβείο Rómulo Gallegos, και το Καχάμπρε (Cajambre 2012), το οποίο έλαβε Βραβείο Νουβέλας Concejo de Siero (2012). Το Μία μέρα στους σταυρούς (Un día entre las cruces, πρώτη έκδοση 1993), είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και το έγραψε στην Ελλάδα.

(Πηγή: “Εκδόσεις Τόπος”, 2023)

 

Αγαθή Δημητρούκα (Μεταφραστής)

Η Αγαθή Δημητρούκα γεννήθηκε στον Πεντάλοφο Μεσολογγίου το 1958. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως στιχουργός, συγγραφέας και μεταφράστρια. Παράλληλα, παραδίδει σεμινάρια στιχουργικής και μετάφρασης στην Ανοιχτή Τέχνη και παρουσιάζει τη σύγχρονη ποίηση της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Λατινικής Αμερικής στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Χάρτης.
Είναι κληρονόμος του ποιητή Νίκου Γκάτσου και επιμελείται εκδοτικά το έργο του.

(Πηγή: “Εκδόσεις Πατάκη”, 2022)