Το όνομα της αλήθειας

[…] Το πνεύμα που διαρκώς “ελπίζει” σε κάτι καθίσταται ασταθές, μεταβάλλεται συνεχώς, μεταβαίνοντας στιγμιαία σε μια μεγαλύτερη ή μικρότερη κατάσταση “τελειότητας”, που εύκολα ερμηνεύει ο νους ως συναισθηματική χαρά ή λύπη. Η ελπίδα όμως κρύβει αρκετούς κινδύνους. Αν και ταυτίζεται με ένα προσδοκώμενο συναίσθημα υπαρκτικής χαράς, φοβάμαι πως μας παραπλανά […]. […] Καταφεύγουμε αναγκαστικά, για την επιβίωσή μας, στη φανατική υπεράσπιση των “αληθινών” εμπειριών μας και στην εθελούσια υποταγή στις αβασάνιστες κρίσεις των “άλλων”, που, μέσω της ρύθμισης του πνεύματός μας, ονομάζουμε αλήθεια, προς εφησυχασμό και πνευματική παρηγορία […]. […] Η πνευματική “αγένεια” βυθίζει, για αιώνες, τον περιπλανώμενο άνθρωπο σε δεισιδαιμονίες και σε αντίστοιχες σκοτεινές και ανόητες προλήψεις που τον κρατούν δέσμιο του παρελθόντος και των κληροδοτημένων αβασάνιστων αληθειών […]. Το Όνομα της Αλήθειας είναι ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, το οποίο ίσως προϋποθέτει κάποιες βασικές γνώσεις φιλοσοφικών όρων. Παραταύτα, είναι προσιτό και φιλικό στη εκφορά του λόγου, αποφεύγοντας ταυτόχρονα την υπεραπλούστευση, ώστε να βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει σε βάθος σημαντικές αρχές και θεωρίες που διακρίνουν τη φιλοσοφική σκέψη.

Βασίλης Τσαμπρόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μουσικής της Ελλάδας. Παράλληλα με την καλλιτεχνική του δράση έχει αναπτύξει έναν ιδιαίτερο πνευματικό λόγο που τον έχει αναδείξει ως έναν από τους σύγχρονους φιλοσόφους της μουσικής.
Οι σοβαρές σπουδές του σε μεγάλα ιδρύματα, όπως η Ακαδημία Julliard στη Νέα Υόρκη και η École Normale στο Παρίσι, ταυτόχρονα με τις σπουδές Φιλοσοφίας στη Σορβόννη του άνοιξαν τον δρόμο για μια σημαντική διεθνή σταδιοδρομία από τα νεανικά του χρόνια. Ο έλληνας βιρτουόζος πιανίστας χαρακτηρίστηκε από τη New York Times ως ένας από τους πιο πολυσχιδείς και χαρισματικούς ευρωπαίους μουσικούς, που ξεδιπλώνουν το ευρύ φάσμα του ταλέντου τους, από τη διεύθυνση της ορχήστρας, το κλασικό πιανιστικό ρεπερτόριο έως τις πιο σύγχρονες αναζητήσεις του αυτοσχεδιασμού και τη σύνθεση έργων για συμφωνική ορχήστρα.
Η ασυνήθιστη για τον κόσμο της μουσικής αλλά βαθιά αρμονική ένωση των φιλοσοφικών του ιδεών, μαζί με την ιδιαίτερη φύση του ταλέντου του, συνέβαλε καίρια στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής του πορείας αλλά και στην ανάπτυξη και διαμόρφωση των ιδεών του.
Η μακρόχρονη αφοσίωσή του στον χώρο της φιλοσοφίας, τον έχει αναδείξει ως έναν σημαντικό διανοητή στον τομέα της γνωσιολογίας και της μεταφυσικής.

(Πηγή: “Εκδόσεις Αρμός”, 2023)