Το όραμα του Αλέξη Φερά

Σ’ ένα απομονωμένο νησί, στη δεκαετία του ’60, ένα νέο κορίτσι ζει τον πρώτο του έρωτα. Αρχίζει να υπάρχει σε μια σχέση μαγείας με τα πράγματα, σε μια σχέση μαγείας με το νεανικό σώμα της, που ξυπνά αναζητώντας τη γνώση. Γιατί, σ’ όλους τους καιρούς, στη μοναξιά του χρόνου, η νιότη ανθίζει μ’ έναν ίδιο μαγικό τρόπο. Είναι το θάμβος και η αποκάλυψη των μυστικών που κουβαλά το σώμα από την αυγή της δημιουργίας του. Ένα μυθιστόρημα που μιλά για την αγάπη και τον πόνο της αγάπης, για το εφήμερο, για το χρόνο. Η πρώτη τραυματική εμπειρία, που θα πλουτίσει την ηρωίδα, θα την οδηγήσει στην ωριμότητα και στην αυτογνωσία.