Τρεις μελέτες για τον κομμουνισμό

Για πρώτη φορά συγκεντρώνονται σε έναν τόμο και οι τρεις μελέτες της Σίτσας Καραϊσκάκη για την ιδεολογία του μπολσεβικισμού και τη δράση των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, αλλά και την γενικότερη δράση των κομμουνιστών σε διεθνές επίπεδο. Η έκδοση περιλαμβάνει και τα ποιήματα της Καραϊσκάκη για την μαρξιστική ιδεολογία την περίοδο της νιότης της, προτού αναθεωρήσει και στραφεί σε εθνικιστικές και εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες. «Τὸ κυριώτερον εἶναι λοιπὸν ἡ ἐνεργητικὴ τῶν μπολσεβίκων θέλησις. Αὐτὴ ἡ ἐνεργητικὴ θέλησις εἶναι πραγματικῶς μεγάλη καὶ συγκεντρωμένη. Ἡ ψυχὴ ἑνὸς κομμουνιστοῦ δὲν εἶναι καθόλου διατεθειμένη δι᾽ αὐτενέργειαν. Ἀμόρφωτος καὶ στενὸς στὸν ὁρίζοντα σκέπτεται πάντοτε μόνο κατὰ προπαρασκευασθέντα σχέδια τοῦ ὑποχρεωτικοῦ κομματικοῦ προγράμματος. Ἡ ψυχὴ τοῦ κομμουνιστοῦ δὲν κλίνει καθόλου πρὸς τὸ αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ συναισθάνεσθαι, τουναντίον εἶναι σκληρὰ καὶ μέσα σ᾽ αὐτή της τὴ σκληρότητα αὐτοκυρίαρχος. Ἀπὸ ὁλόκληρον τὴν ζωὴν τοῦ αἰσθήματος τῆς ἔμεινε ἀκόμη ὡς ὑπόλοιπον, μῖσος, φθόνος καὶ μανία ἐκδικήσεως. Πρέπει νὰ ὁμολογήσῃ κανεὶς ὅμως, πῶς ὁ σωστὸς κομμουνιστὴς εἶναι πάντοτε ἄνθρωπος θελήσεως. […] Ποῦ ἔγκειται ὅμως ἡ οὐσία τοῦ μπολσεβικισμοῦ καὶ ποῖαι εἶναι αὐταὶ αἱ ὥριμοι θέσεις;»

Σίτσα Καραϊσκάκη (Συγγραφέας)

Η Σίτσα Καραϊσκάκη γεννήθηκε στα Μοσχονήσια της Μικράς Ασίας, απ’ όπου έφυγε ως πρόσφυγας το 1922 και εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Μονάχου και συνέχισε τις σπουδές της στα Πανεπιστήμια Πράγας, Ζυρίχης, Βιέννης και Βερολίνου. Παραλλήλως έγραφε. Το πρώτο της έργο δημοσιεύθηκε το 1925, μια ποιητική συλλογή (“Το ταίρι που αμάρτησε”) η οποία και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. ΤΤο 1930, όταν ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία, η Σίτσα Καραϊσκάκη υπήρξε σύμβουλος στο υπουργείο Προπαγάνδας. Την εποχή εκείνη κυκλοφόρησε στα γερμανικά το βιβλίο της “Το Τρίτο Ράιχ μέσα από τα γυαλιά μου” στο οποίο ανέφερε γεγονότα της εποχής και επιτεύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής διακυβέρνησης. Το 1939 κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το βιβλίο της “Ο γιος της Καλογριάς” που εκδόθηκε από την “Εστία” στο οποίο παρουσίαζε τη ζωή και τη δράση του προγόνου της και ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη. Με το βιβλίο αυτό, το οποίο έγινε αμέσως λογοτεχνική επιτυχία, έγινε γνωστή η Καραϊσκάκη στα ελληνικά γράμματα.
Μετά την ίδρυση της ΕΟΝ από τον Μεταξά υπήρξε βασική αρθογράφος του περιοδικού “Νεολαία”. Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε στο περιοδικό “Ο Νουμάς”. Συνέχισε να γράφει μελέτες και άρθρα λογοτεχνικής και επιστημονικής φύσεως σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα σε όλη την Ευρώπη και πίστεψε στην ενότητα, κατανόηση και συνεργασία των ευρωπαϊκών εθνών. Παντρεύτηκε γερμανό και έζησε αρκετά χρόνια στη Γερμανία. Έγραψε στα ελληνικά και τα γερμανικά ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, μελέτες, άρθρα, κοινωνιολογικές αναλύσεις. Το έργο της απέσπασε πολύ θετικές κριτικές και η ίδια έλαβε πολλές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, όπως την πλακέτα του Γκαίτε από την Εταιρεία Γκαίτε, στη Γερμανία. Το 1963, μετά τον θάνατο του συζύγου της επέστρεψε στην Ελλάδα όπου αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 30 Απριλίου 1987.