Φασματικές ιστορίες

Σύντομες αφηγήσεις γεγονότων του παρελθόντος, στις οποίες υπάρχει μέσα, η λέξη φάσμα. Τελειώνοντας την διήγηση των Φασματικών Ιστοριών θα θέλαμε με συντομία να παραθέσουμε την έννοια τους, οι οποίες είναι αφηγήσεις γεγονότων του παρελθόντος, οι οποίες περιέχουν τη λέξη φάσμα. Επιπλέον, τιμώντας την μνήμη του συγγραφέα Θανάση Γραμμέλη, που απεβίωσε πριν την ολοκλήρωση της έκδοσης του παρόντος βιβλίου, ως οικογένεια του, θα θέλαμε να παραθέσουμε λίγες τελευταίες σκέψεις του στις ερωτήσεις που τού είχε κάνει ένας φίλος του. Ποια ήταν η ανάγκη εσείς να το γράψετε κι εμείς να το διαβάσουμε ένα τέτοιο βιβλίο, εκτός από την ενημέρωση για αλλόκοτα που δεν γνωρίζουμε και μας κάνουν να ξεφεύγουμε; Η ανάγκη να το γράψω, είναι ίδια με εκείνη που έχει ένας ζωγράφος να εκθέσει τα έργα του και ένας ποιητής να εκδώσει τα ποιήματά του. Είναι η ανάγκη να έλθεις σε επαφή με κόσμο, να του πεις και να σου πει. Να ανταλλάξεις απόψεις και γνώσεις όπως επίσης να δώσεις μια απάντηση τόσο στον εαυτόν σου, όσο και σε κάποιους που απαξιώνουν συγκεκριμένα θέματα, όταν μάλιστα τις περισσότερες φορές, κατακρίνουν, χωρίς να έχουν ασχοληθεί καθόλου με αυτά τα ζητήματα. Γράφοντας ένα βιβλίο, λες αυτά που θέλεις να πεις, χωρίς να σε διακόπτει κανείς και έτσι έχεις την ευκαιρία να παραθέσεις απρόσκοπτα τις απόψεις σου για κάτι. Ποια ήταν η δική σας ανάγκη να το διαβάσετε; Σε όλη μου τη ζωή, διαβάζω κόπους άλλων. Συμμετέχω σε ένα τραπέζι που πάντα, κάποια άλλοι, μου προσφέρουν (πνευματική) τροφή. Το βλέπω σαν υποχρέωσή μου, να προσφέρω κι εγώ κάτι δικό μου. Και για προσωπικούς λόγους. Να δώσω μια νοερή απάντηση σε πρόσωπα της ζωής μου, του παρελθόντος. Ένας άλλος λόγος, είναι ότι προσπάθησα να δώσω έστω μια αμφιβολία σε εκείνους που αρνούνται κάθε τι που δεν ανήκει στον κόσμο τους και πιθανόν ένα έναυσμα να ασχοληθούν λίγο ή και περισσότερο με το σπουδαίο αυτό θέμα.

Θανάσης Δ. Γραμμέλης (Συγγραφέας)

Ο Θανάσης Γραμμέλης, γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου του 1957 στην Μπουζουμπούρα του Μπουρούντι. Από το 1963 έως το 1986 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Δημήτρης και Ελένη οι γονείς του, Σταματίνα η σύζυγός του, Λαμπρινή και Δημήτρης τα παιδιά του.
Τον Μάιο του 1986 εγκαταστάθηκε στον Άγιο Νικόλαο και μέχρι το 2014 εργάστηκε ως υπάλληλος στον Δήμο.
Το 1997 ίδρυσε μαζί με άλλους συμπολίτες του, τον «ΦΙΛΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ» Αγίου Νικολάου, με τον οποίον διοργάνωσε (σε συνεργασία με τον Δήμο Αγίου Νικολάου) πολλές ομιλίες με θέματα παρμένα από την ελληνική ιστορία. Ομιλητές, ήταν πολλοί και καταξιωμένοι καθηγητές και ερευνητές γενικά της ιστορίας μας. Μέχρι το 2013 οπότε και τερματίστηκε η πορεία του Συλλόγου, εξέδιδε με την συνεργασία μελών του Φ.Σ. το έντυπο «Εχέτλη» (10 τεύχη) που δινόταν δωρεάν σε όσους παρακολουθούσαν τις εκδηλώσεις του.
Στην εφημερίδα «ΑΝΑΤΟΛΗ» έχει δημοσιεύσει περί τα 300 άρθρα ιστορικού περιεχομένου. Επίσης, στο μηνιαίο περιοδικό«ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ» καθώς και στο λογοτεχνικό περιοδικό «Ρωγμές».
Με τέτοια σχετικά θέματα, για έξι χρονιές είχε την επιμέλεια και την βασική παρουσίαση εβδομαδιαίων ραδιοφωνικών εκπομπών, σε τοπικούς σταθμούς, με τίτλο «Αναφορές».
Ο κόσμος του παράξενου και του άγνωστου, η Ελληνική κυρίως Ιστορία, τα περασμένα μεγαλεία, η μοναδική Ελληνική Γλώσσα, το ποιοί είμαστε και πού πάμε, αν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν ή όχι και άλλα παρόμοια, ήταν και είναι θέματα για εκείνον απολύτως άξια για να ασχοληθεί κανείς, σε όποιο μέτρο μπορεί.
Οι «Φασματικές Ιστορίες» είναι το πρώτο του βιβλίο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Άπαρσις”, 2022)