Φρόιντ

“Όποιος γίνει βιογράφος είναι υποχρεωμένος να ψεύδεται, να αποκρύπτει, να κολακεύει, να ωραιοποιεί, γιατί η βιογραφική αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει και αν υπήρχε δεν θα μπορούσαμε να τη χρησιμοποιήσουμε.” Σίγκμουντ Φρόιντ Σεβόμενοι τη ρήση του, μέχρι σήμερα όλοι οι βιογράφοι του Φρόιντ τον παρουσιάζουν μόνο κατά τη διαδικασία δημιουργίας των θεωριών του, μιλούν για τα ταξίδια του, τις ασθένειές του, αφήνουν όμως σχεδόν ανέγγιχτο αυτό που ο ίδιος ονόμαζε “οικογενειακό μυθιστόρημα”. Από τα έξι παιδιά του αναφέρεται στις βιογραφίες κυρίως μόνο η Άνα. Τα υπόλοιπα πέντε, η Ματίλντε, ο Μάρτιν, ο Όλιβερ, ο Ερνστ και η Σόφι, θα μπορούσαν να μην υπάρχουν. Η σύζυγός του Μάρτα εμφανίζεται το πολύ πολύ ως μια σκιώδης φιγούρα, προορισμένη να κρατήσει μακριά του τη μιζέρια της καθημερινότητας. Η Έβα Βαϊσβάιλερ αναλαμβάνει να καλύψει αυτό το κενό. Ερευνά το ρόλο του Σίγκμουντ Φρόιντ ως αδερφού, πατέρα, παππού, θείου και συζύγου, δίνει σε ανθρώπους που μέχρι τώρα εμφανίζονταν μόνο σε υποσημειώσεις μια δική τους φωνή, χρησιμοποιεί πολυάριθμες μη δημοσιευμένες επιστολές από αρχεία του Λονδίνου, της Ουάσιγκτον και της Ιερουσαλήμ, τις οποίες ερμηνεύει κριτικά και με ευαισθησία. Το αποτέλεσμα είναι η βιογραφία μιας οικογένειας και ένα αποκαλυπτικό πορτρέτο της πατριαρχικής φιγούρας. Η έκδοση συνοδεύεται από φωτογραφικό υλικό.