Χριστουγεννιάτικη ιστορία – Κλασικά Αριστουργήματα 13

Ο Εμπενίζερ Σκρουτζ είναι ένας ηλικιωμένος άνδρας, σκληρός, εσωστρεφής, μοναχικός σαν στρείδι και χωρίς ίχνος καλοσύνης και γενναιοδωρίας. Ο πάγος στην ψυχή του αλλοιώνει το γερασμένο του πρόσωπο και κάνει το βάδισμά του άκαμπτο. Δεν συμπαθεί καθόλου τις γιορτές και ιδίως τα Χριστούγεννα, καθώς θεωρεί πως είναι η εποχή που γίνεσαι έναν χρόνο μεγαλύτερος αλλά ούτε μια ώρα πιο πλούσιος. Όμως, ο χαρακτήρας του και η συμπεριφορά του θα αλλάξουν ριζικά μετά την επίσκεψη που δέχεται από το φάντασμα του νεκρού συνεταίρου του, Τζέικομπ Μάρλεϊ, αλλά και από τρία πνεύματα: των περασμένων Χριστουγέννων, των φετινών και των μελλοντικών… Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, το αριστούργημα του κορυφαίου Άγγλου συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1843. Γνώρισε άμεση επιτυχία και εξακολουθεί να προσελκύει νέους αναγνώστες, καθώς μας διδάσκει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων και αναζωπυρώνει μέσα μας τα συναισθήματα της καλοσύνης, της αγάπης προς τον συνάνθρωπο και της αλληλοβοήθειας.

Charles Dickens (Συγγραφέας)

Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1823. Οι σπατάλες και η άσωτη ζωή του πατέρα του οδήγησαν την οικογένεια σε οικονομικό αδιέξοδο και τον Τζον Ντίκενς στη φυλακή για χρέη. O νεαρός Ντίκενς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο βερνικιών. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επηρέασαν το συγγραφικό του έργο, ενώ αποτέλεσαν το θέμα του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος Δαβίδ Κόπερφιλντ (1849-1850). Στη συνέχεια ο Ντίκενς δούλεψε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Το 1836 παντρεύεται την Κάθριν Χόγκαρθ, κόρη του ευυπόληπτου Σκοτσέζου δημοσιογράφου Τζορτζ Χόγκαρθ, με την οποία θα αποκτήσει δέκα παιδιά. Θα χωρίσουν 22 χρόνια αργότερα λόγω των εξωσυζυγικών περιπετειών του.
Η πρώτη του μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία άρχισε με την έκδοση σε συνέχειες του μυθιστορήματος Τα ντοκουμέντα της λέσχης Πίκγουικ (1836), καθιερώνοντας με αυτό τον τρόπο την κυκλοφορία των μυθιστορημάτων της βικτοριανής εποχής σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα δύο επόμενα μυθιστορήματά του, Όλιβερ Τουίστ (1837-1838) και Νίκολας Νίκλεμπι (1838-1839), καταγράφουν τη θλιβερή καθημερινότητα του Λονδίνου και του Γιορκσάιρ, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Το 1844 γράφει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, ενώ ακολουθούν δύο ακόμα σπουδαία μυθιστορήματα Ο ζοφερός οίκος (1852-1853) και Μικρή Ντόριτ (1855-1857), τα οποία αποτελούν δριμύτατη κριτική στους βικτοριανούς θεσμούς. Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύει δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την επική Ιστορία των δύο πόλεων (1859), που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο και το Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και τις Μεγάλες προσδοκίες (1860-1861) με ήρωες τον ορφανό Πιπ και τη μυστηριώδη Εστέλα. Ο Ντίκενς εμφάνισε προβλήματα υγείας κατά τη δεκαετία του 1860 και η σωματική κόπωση των δημό­σιων αναγνώσεων των βιβλίων του, τις οποίες άρχισε το 1858, επιτάχυναν την κατάπτωσή του, αν και στο Our Mutual Friend (1865) διατηρεί ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία της κωμικής του πλευράς.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, παρέμεινε ημιτελές και πέθανε στις 9 Ιουνίου 1870. Ο θάνατός του προκάλεσε αισθητή λαϊκή συγκίνηση και θάφτηκε στη Γωνιά των Ποιη­τών στο Αβαείο του Ουέστμινστερ.

 

Iacopo Bruno (Εικονογράφος)

 

Θεοδώρα Δαρβίρη (Μεταφραστής)