Χωρίς βοηθητικές!

Η καλύτερη φίλη της Δέσποινας τη σέρνει βιαστικά μπροστά στον πίνακα ανακοινώσεων της τάξης. «Κοίτα! Δεν είναι τρομερό; Το καλύτερο έπαθλο απ’ όλα! Γιούπιιι!», χοροπηδάει από τη χαρά της η Άννα. Όχι όμως και η Δέσποινα. Το έπαθλο είναι όντως το καλύτερο, αλλά η ιδέα και μόνο πως για να το διεκδικήσει θα πρέπει να πάρει μέρος σε ποδηλατικό αγώνα την κάνει να κοκκινίζει από ντροπή. Ο λόγος; Οι βοηθητικές ρόδες που φοβάται να βγάλει από το ποδήλατό της. Τότε είναι που εμφανίζεται ο Παύλος. Οι δυο τους κλείνουν μια μυστική συμφωνία. Θα καταφέρει άραγε η Δέσποινα με τη βοήθειά του να απαλλαγεί από τις άβολες ρόδες και να διεκδικήσει το έπαθλο;

Σοφία Τσιάμη (Συγγραφέας)

Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό της Ημαθίας, το Μακροχώρι. Ένα χωριό τόσο μακρύ όσο και το όνομά του. Και δεν θα το πιστέψετε! Οι δρόμοι του έχουν αρχή αλλά δεν έχουν τέλος… Μεγαλώνοντας, ένας απ’ αυτούς μ’ έφερε στην Αθήνα, τη μεγάλη πρωτεύουσα! Ένιωσα μόνη και φοβισμένη, μα για καλή μου τύχη απέκτησα έναν πολύτιμο φίλο, τον Λόγο. Τέσσερα χρόνια με φιλοξένησε στο σπίτι του, μία τεράστια έπαυλη με αμφιθέατρα, βιβλιοθήκες και διακριτικό τίτλο “Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών”.
Ένα πρωί, όντας πλέον Φιλόλογος με βούλα και υπογραφή, πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Το σπίτι μου πλημμύρισε βιβλία: γραμματική, αρχαία τραγωδία, νεότερη και σύγχρονη ιστορία. Ακολούθησε και η ξενόγλωσση παιδεία.
Μα σαν γεννήθηκαν τα δύο μου παιδιά, ανακάλυψα πόσο μοναδικά είναι τα παιδικά βιβλία -και ψέματα ή αλήθεια- και τα παραμύθια!
Τα πρώτα με οδήγησαν σε σεμινάρια γραφής. Τα δεύτερα σε σεμινάρια αφήγησης. Πρίγκιπες, πριγκίπισσες, βασιλοπούλες, βασιλόπουλα, δράκοι, νεράιδες, ξωτικά, γοργόνες, πειρατές μού χάρισαν απλόχερα μαγεία! Έτσι, έγραψα την πρώτη μου ιστορία… και μετά τη δεύτερη… και μετά την τρίτη… και μετά την τέταρτη… και μετά την πέμπτη και μετά… η μαγεία συνεχίζεται!
Α! Ξέχασα να σας πω ότι στο μεταξύ άλλαξα πορεία κι απέκτησα καινούρια κατοικία! Ζω, όχι μόνη μου πια, αλλά με τον άνδρα μου και τα δυο μας παιδιά στην Κουλούρα! Ένα χωριό τόσο στρογγυλό, όσο και το όνομά του. Και δεν θα το πιστέψετε! Οι δρόμοι του είναι στρωμένοι με χρυσαφένιο σουσάμι και δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος…

 

Λήδα Βαρβαρούση (Εικονογράφος)

Η Λήδα Βαρβαρούση γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Διδάσκεται ζωγραφική κοντά στους εικαστικούς Ελένη Αντωνίου και Δημήτρη Μάζη. Αποφοίτησε από τη Σχολή Εφαρμοσμένων Εικαστικών Τεχνών Βακαλό . Το 1983 εργάστηκε ως εικονογράφος σε εταιρεία παραγωγής ταινιών και κινουμένων σχεδίων ενώ από το 1985 σε διαφημιστικές εταιρείες, ως καλλιτεχνική διευθύντρια δημιουργικού. Το 1990 κέρδισε το πρώτο και το δεύτερο βραβείο του Φεστιβάλ Διαφήμισης, για την καμπάνια ΄Σαντορίνη΄ της εταιρείας Μπουτάρη- Leo Burnett. Από το 1993 έχει γράψει 15 βιβλία και εικονογραφήσει περί τα 200 βιβλία στην Ελλάδα, κάποια από τα οποία κυκλοφορούν σε πολλές χώρες. Ανάμεσά τους η σειρά “Τρελοδαγκωνίτσες” (κείμενα και εικόνες), ο “Τριγωνοψαρούλης” και ο “Μάϊκ ο Φασολάκης”. 2006 Πρώτο διεθνές βραβείο εικονογράφησης από το South East Europe Children Literature Center- Sofia Bulgaria, για το βιβλίο της “Ένα Σκουλίκι με φτερά” -σειρά “Τρελοδαγκωνίτσες”, εκδ. Παπαδόπουλος. 2006 Εικονογραφεί το αναγνωστικό της Α΄ δημοτικού “Η γλώσσα μου” και το λεξικό της Αʼ, Βʼκαι Γ΄ δημοτικού. 2009 Συνεργάζεται με την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα με το βιβλίο της “Μια παρέα με καρδιά” που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά της Ευρώπης (Κείμενα -Εικόνες) 2010 Δημιουργεί τη μασκότ ΄Ελπίδα΄ που διακοσμεί το Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων ΄Ελπίδα΄. 2014 Εικονογραφεί για την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα, το βιβλίο “Τα αστέρια της Ευρώπης”. Με το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα ΄Ζωγραφηγήσεις με τη Λήδα΄, συνεργάζεται στενά με σχολεία, νηπιαγωγεία, βιβλιοθήκες και δήμους στα πλαίσια δράσεων για την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέλος του Κύκλου Παιδικού Βιβλίου (του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ) και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Υποψήφια προτεινόμενη εικονογράφος για το βραβείο Andersen IBBY 2016