Χωρίς γλώσσα

Μόνο αυτοκίνητα και τρένα υπάρχουν. Μ’ αυτά διασχίζουν την Ευρώπη προσπαθώντας να ξεφύγουν. Είναι κυνηγημένοι, πίσω και πέρα απ’ όλα, από τους ίδιους τους τους εαυτούς τους. Στην Αθήνα και στις Βρυξέλες έχουν όλα πουληθεί κι έτσι το ταξίδι αρχίζει. Σόφια by night (ο άγγελος τα πίνει στο ίδιο τραπέζι με το διάολο)· Καρλσρούη by day (δεν έχει και διαφορά by night)· Τεργέστη δίπλα στα σκουπίδια· Λουκέρνη δίπλα στο όνειρο· Βασιλεία μέσα στις φλόγες· Όφενμπουργκ μέσα στο autobahn· Κοπεγχάγη πάνω απ’ όλα, πάνω απ’ το νερό… Και χιλιόμετρα, πολλά χιλιόμετρα, οι λευκές διαχωριστικές γραμμές γίνονται μια ευθεία χωρίς τέλος. Θα καταφέρουν να ελιχθούν, αλλά για να ξεφύγεις, πρέπει να υπάρχει και ο τόπος της τελικής διαφυγής: η dreamland. Υπάρχει τέτοιο μέρος στην πραγματικότητα; Πώς να το περιγράψεις σε ποια γλώσσα; Κι αν υπάρχει το μέρος και δεν υπάρχει η γλώσσα;