Ψίθυροι ενός κοχλία

Θα περάσω πολύ όμορφα, σκέφτεται ο νεαρός άντρας καθώς βάζει μόνο μία βερμούδα και βγαίνει στην παραλία. «Για πες μου, Χριστίνα, τι είδους κοχύλια θέλεις να μαζέψεις; Αυτό εδώ κάνει; Μήπως αυτό είναι καλύτερο;» Περπατούν πλάι-πλάι. Βλέπουν, παρατηρούν ψαχουλεύουν την άμμο. Αναφωνούν σαν μικρά παιδιά μόλις ανακαλύψουν ένα κοχύλι ελάχιστα διαφορετικό απ’ τα άλλα. Συναγωνίζονται ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα, τα μεγαλύτερα, τα ωραιότερα. Σταματούν μόνο για ένα σάντουιτς το μεσημέρι. Συνεχίζουν το απόγευμα. Η ώρα περνάει. Ο ήλιος ετοιμάζεται να γύρει και το φως της ημέρας μειώνεται σιγά-σιγά. Συγχρόνως εντοπίζουν στην άμμο ένα τεράστιο ελικοειδές κοχύλι σε σχήμα σαλιγκαριού. Συγχρόνως σκύβουν να το τραβήξουν. Σκοντάφτουν, πέφτουν και βρίσκονται αγκαλιασμένοι στην άμμο. Γελούν αυθόρμητα, κοιτάζονται και νιώθουν αμηχανία. Η Χριστίνα ξέρει πολύ καλά τι ένιωσε. Επιθυμία, έντονη επιθυμία να τον αγκαλιάσει. Δεν προλαβαίνει να αναρωτηθεί τι να ένιωσε o Αντουάν, καθώς εκείνος για να βγει από τη δύσκολη στιγμή τινάζει τη φωτογραφική μηχανή που έχει πέσει μαζί τους στην άμμο.

Λουκία Ι. Καλοβούλου (Συγγραφέας)

Η Λουκία Καλοβούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Ιατρική στο Μονπελιέ της Γαλλίας. Πήρε την ειδικότητα της Βιοπαθολογίας και εργάστηκε στο ΕΣΥ.
Έχει δημοσιεύσει διάφορες επιστημονικές εργασίες σε ιατρικά περιοδικά και ιατρικά συνέδρια και είναι μεταξύ των συγγραφέων του βιβλίου «Νοσοκομειακές Λοιμώξεις» (Εκδ. Παρισιάνου Αθήνα 1997). Επίσης έχει δημοσιεύσει μια σειρά κειμένων στο περιοδικό «Ιατρικά Θέματα» του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Εκτός από το “Ζωής Γυρίσματα στη Σκιά του Λευκού Πύργου” έχει γράψει και το “Ψίθυροι ενός Κοχλία”, όπου μέσα από τον μύθο ο αναγνώστης πληροφορείται τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες και τους προβληματισμούς του ιατρικού επαγγέλματος.
Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.

(Πηγή: “Bookstars- Γιωγγαράς”, 2022)