Με το πρώτο κιόλας έργο του, ο Ευριπίδης δίνει το στίγμα που θα τον ακολουθήσει μέχρι τις «Βάκχες», το τελευταίο του, αξιοποιώντας με το μεγάλο ταλέντο του, την φιλοσοφική οντολογική κατάφαση στο μυστήριο της αθανασίας. Ο νους, η ψυχή και το σώμα, δοσμένα μέσα στην περιφέρεια της κυκλικής ροής, επανατοποθετούνται με διαφορετική σειρά, που όμως χαρακτηρίζεται από την αμφίδρομη φιλοσοφική τάση της ενοποίησης. Τα πάντα είναι ένα και το ένα είναι τα πάντα. Κύκλοι που δεν κλείνουν, δίνες που πλανώνται σε ένα συμπαντικό κενό, δίχως αναφορά του χώρου και του χρόνου, ένα ωκεανός ενέργειας και παλμού που εμφανίζει πυκνότητα σε σημεία, κόμβους που συνιστούν το πέπλο της Αθηνάς, που κανείς θνητός δεν μπορεί να αφαιρέσει. Το ταξίδι αυτό στη μυστηριακή κοσμογονία δρομολογείται από τον ποιητή, ως ένα ακόμα ταξίδι με την Αργώ, την δική του Αργώ, που είναι η εσωτερική αρμονία της ποίησής του και η χρησιμοποίηση του κώδικα του ετυμολογικού αλλά συνάμα και προκλητικού, διανοητικού παιγνίου. Εναλλάσσει τις μάσκες, θεϊκές αλλά και δαιμονικές, ανθρώπινες και νοητές, με ευκολία. Ξενίζει τους θεατές, βάζοντας το μοναδικό στην ελληνική δραματουργία, χορικό της Ανάγκης, παρουσιάζει τον Ηρακλή ως Διόνυσο και συμβαδίζει με την ανθρώπινη αναρώτηση περί θανάτου, παρουσιάζοντας έναν Άδμητο δειλό, έναν Φέρη (πατέρα του Άδμητου) κυνικό και μια Άλκηστη, να ακροβατεί ανάμεσα στον θρήνο και στην αδήλωτη υποχρεωτικότητα μιας θυσίας που είναι αμφίβολο, αν προέρχεται από τα ερωτικά σκιρτήματα προς τον σύζυγο. Αυτά πλανώνται, δίχως να δηλωθούν ρητά και να στηρίξουν αυτή της την επιλογή.
Λαμπρίνα Α. Μαραγκού (Συγγραφέας)
Η Λαμπρίνα Α. Μαραγκού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Απεφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Γαλλική Φιλολογία και στην Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το διδακτορικό της, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η μεταδιδακτορική της έρευνα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στον τομέα της Κοινωνιολογίας, εστιάστηκε στην συγκριτική μελέτη της αρχαίας ελληνικής θεοσοφίας του Ευριπίδη με την ριζοσπαστική σκέψη του Νέγκρι. Έχει συγγράψει έξι μυθιστορήματα (Χνάρια στην Άμμο, Η αγάπη φοράει φτερά από μετάξι, Το καλοκαίρι με την Μέδουσα, Πάθος, Ποτέ δεν φτάνει το αρκετό, Αλγεινόν Ύδωρ) και πέντε δοκίμια (Γιώργος Χειμωνάς: ο Ιανός της ελληνικής λογοτεχνίας, Η σάρκα σου ως έμφυτος επίδεσμος, Μάτση Χατζηλαζάρου: Από την ποίηση στη μύηση, Η ιερότητα του Διονύσου: Από τις Βάκχες του Ευριπίδη στον Κιθαιρώνα του Νέγκρι, Το Αρχαίο Ελληνικό Αλφάβητο – Διόνυσος Δενδρίτης). Ασχολείται με την μελέτη της ελληνικής φιλοσοφίας.
(Πηγή: “Εκδόσεις Παπαζήση”, 2023)
