Το κείμενο αυτό, το οποίο θεωρείται πλέον κλασικό (πρόκειται για την τέταρτη έκδοσή του), αποσκοπεί καταρχάς στο να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες στη διάσταση του ασυνείδητου, στο πλαίσιο των διαταραχών ανάπτυξης των παιδιών – διαταραχές τόσο στο επίπεδο του χαρακτήρα, όσο και σε σωματικό, συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο. Μετά από μια σκόπιμα απλοποιημένη παρουσίαση της φροϋδικής θεωρίας -παρουσίαση που έχει ως στόχο να εισαγάγει σε περισσότερο εξειδικευμένες εργασίες, όπως εκείνες που έχει δημοσιεύσει η Φρανσουάζ Ντολτό, και όχι να υποκαταστήσει τις εργασίες του Φρόυντ- το βιβλίο “Ψυχανάλυση και παιδιατρική” αποτελεί μια κλινική προσέγγιση δεκαέξι περιπτώσεων παιδιών, τα οποία η συγγραφέας έχει παρακολουθήσει σε ψυχοθεραπείες σε μια Γενική Κλινική. Φωτίζοντας τα γεγονότα που προέκυψαν σε αυτές τις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει τη δομή της πρακτικής και της θεωρίας. Οι παιδίατροι και οι παιδαγωγοί θα μπορέσουν, μέσα από το έργο αυτό, να σχηματίσουν μια σαφή εικόνα των συμπτωμάτων που αντιμετωπίζει το παιδί, ώστε να ξεπεράσουν την αμηχανία τους για το πώς θα το βοηθήσουν. Οι γονείς, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν με τρόμο την ψυχανάλυση και έχουν ξεχάσει σχεδόν τα πάντα για τη δική τους παιδική ηλικία, θα ανακαλύψουν ξανά έναν κόσμο που μοιραία έχει γίνει άγνωστος γι’ αυτούς, παρότι τον βιώνουν καθημερινά.
Francoise Dolto (Συγγραφέας)
H Φρανσουάζ Ντολτό (1908-1988) υπήρξε μία από τις καθοριστικές μορφές του ψυχαναλυτικού κινήματος στη Γαλλία, ιδιαίτερα στον τομέα της ψυχανάλυσης παιδιών. H ψυχαναλυτική πρακτική της αρχίζει τη δεκαετία του ’30, μετά τη διατριβή της Ψυχανάλυση και Παιδιατρική όπου τεκμηριώνει κλινικά το άνοιγμα της Iατρικής προς την Ψυχανάλυση. Θεμελιώδης έννοια της θεωρητικής σκέψης της είναι η ασυνείδητη εικόνα του σώματος, την οποία αναπτύσσει στο ομότιτλο βιβλίο της, το 1984. Tο όνομά της συνδέεται με εκείνο του Z. Λακάν. Στη Φροϋδική Σχολή Παρισίων, που ιδρύει και διευθύνει ο Λακάν από το 1964 ώς το 1980, η Φρανσουάζ Nτολτό κρατά την αυτονομία που της εμπνέει η κλινική εμπειρία της. Στα σεμινάριά της, η θεωρητική επεξεργασία πηγάζει πάντα από την πρακτική των παρευρισκομένων και τη δική της. Tο εξαιρετικά γόνιμο και πλούσιο έργο της χαρακτηρίζεται κυρίως από την αμεσότητα του διαλόγου και ανοίγει τον ιδιαίτερο χώρο της Ψυχανάλυσης στο ευρύ κοινό.
Σοφία Λεωνίδη (Μεταφραστής)
