Ωραία ματαιοπονία

Στην Ελλάδα, από τα τέλη κιόλας του 19ου αιώνα, καλλιεργείται μια σύγχυση: η αγωνία για εκσυγχρονισμό της χώρας στο επίπεδο των ευρωπαϊκών χωρών συχνότατα μεταφράζεται σε βίαιο ή, το λιγότερο, πρόχειρο εκμοντερνισμό, δηλαδή σε απλή μίμηση του εκάστοτε “μοντέρνου” από τις συλλογικές νοοτροπίες και τα ήθη. Στη σχετικά αθώα εποχή της αυγής του μεσοπολέμου η Εύα Πάλμερ, ηγερία του Άγγελου Σικελιανού, ικέτευε τους Έλληνες να είναι ο εαυτός τους: να μην πιθηκίζουν τη Δύση στην τέχνη, στην επιχειρηματικότητα, στη μόδα. Οι τρεις διαλέξεις που έδωσε τον Φεβρουάριο του 1921 πάνω στα σχετικά θέματα, ενώ εκπορεύονται από μια αριστοκρατική αντίληψη που συνδέει την ελληνικότητα αποκλειστικά με την αρχαία και βυζαντινή παράδοση, αγγίζουν με τόλμη και πάθος τον πυρήνα ενός κοινωνικού φαινομένου το οποίο στις μέρες μας είναι -δυστυχώς- κοινός τόπος.

Εύα Palmer – Σικελιανού (Συγγραφέας)

Η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού γεννήθηκε το 1874 στη Νέα Υόρκη. Το 1906 γνώρισε στο σπίτι της Ισιδώρας Ντάνκαν τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό, τον οποίο παντρεύτηκε το 1907 στη Νέα Υόρκη και από τότε έγινε η σύντροφος, η ηγερία και η άγρυπνη προστάτιδα του έργου του για το οποίο μόχθησε όσο κανένας. Πίστευε στη γονιμοποιό δύναμη του κλασικού ελληνικού πολιτισμού και εργάστηκε με πείσμα προς αυτή την κατεύθυνση. Σ΄ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η μεγαλειώδης διοργάνωση των Δελφικών Εορτών (1927, 1930), μέσα από τις οποίες στερεώθηκε η φήμη του Σικελιανού. Πέθανε στην Αθήνα (τον Ιούνιο του 1952) και τάφηκε στους Δελφούς.

 

Ρίτσα Φράγκου – Κικίλια (Επιμέλεια)

H Pίτσα Φράγκου-Kικίλια (1940-2019), σύζυγος του ζωγράφου Νίκου Κικίλια (1940-1997), γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1940 στον Bόλο. Eκεί τελείωσε το Eλληνογαλλικό Γυμνάσιο της Σχολής Kαλογραιών “Saint Joseph”. Στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία, ιστορία-αρχαιολογία καθώς και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές κλασικής και νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Gottingen, στη Γερμανία. Ως καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών δίδαξε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ου αιώνα. Mεγάλο μέρος της επιστημονικής έρευνας και της ακαδημαϊκής της διδασκαλίας αφιέρωσε στο έργο του Άγγελου Σικελιανού. Aπό τον χώρο της πεζογραφίας την απασχόλησε, επίσης, το αντιμυθιστόρημα και ιδιαίτερα η νεοελληνική του έκφραση, ιδίως στο έργο της Κωστούλας Μητροπούλου. Μιλούσε και έγραφε άνετα στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά. Επίσης υπήρξε τελειόφοιτος της Aνωτέρας Σχολής Πιάνου του Eλληνικού Ωδείου. Εξέδωσε τρεις συλλογές διηγημάτων και δημοσίευσε διηγήματά της σε περιοδικά. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Μαρτίου 2019, σε ηλικία 78 ετών.

 

Χρύσα Ξενάκη (Υπεύθυνος Σειράς)

 

Άρης Μαραγκόπουλος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Άρης Μαραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris I (Σορβόννη), στο Παρίσι. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων, κειμενογράφος, κριτικός βιβλίου, μεταφραστής και εκδότης. Έχει εκδώσει περισσότερα από είκοσι βιβλία πεζογραφίας και κριτικής και ισάριθμες μεταφράσεις (από τα γαλλικά και τα αγγλικά). Γράφει κριτική βιβλίου και ιδεών στoν Tύπο και στα σχετικά με τη λογοτεχνία περιοδικά. Είναι ιδρυτικό στέλεχος των εκδόσεων “Τόπος”, όπου διευθύνει το τμήμα λογοτεχνίας. Έχει ασχοληθεί επί μακρόν με το έργο του Τζέιμς Τζόις για το οποίο έχει εκδώσει τρεις μελέτες, η πιο γνωστή από αυτές, το “Ulyssess: Οδηγός ανάγνωσης”, έχει κάνει πολλαπλές εκδόσεις (1995, 2001, 2010). Τον Απρίλιο 2018 εκδόθηκε η κριτική / μεταφραστική ανάγνωση του συγγραφέα στο μεταθανάτιο έργο του Τζόις “Τζάκομο Τζόις”. Τα τελευταία του μυθιστορήματα συγκροτούν την πολιτική / ιστορική “Τριλογία της συντροφικής ζωής”: Η Μανία με την Άνοιξη (Τόπος 2009), “Το Χαστουκόδεντρο” (Τόπος 2012) και το “Πολ και Λόρα, ζωγραφική εκ του φυσικού” (Τόπος 2016). Εκτενέστερες πληροφορίες στην προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.arisgrandmangr.com