101 ελληνικές ταινίες που πρέπει να τις δεις πριν πεθάνεις

Υπάρχουν ταινίες που θέλεις να δεις και να ξαναδείς! Είναι ταινίες που αγάπησες από την πρώτη στιγμή, που μίλησαν αμέσως στο θυμικό σου, που σε πλημμύρισαν συναισθήματα και γέμισαν το είναι σου. Σε μερικές ξέρεις τους διαλόγους απέξω, σιγομουρμουρίζεις τα τραγούδια τους, γνωρίζεις και την πιο μικρή λεπτομέρεια της υπόθεσής τους. Είναι ταινίες που τις κρατάς στην καρδιά σου. Ορισμένες από αυτές, στην εποχή τους, πέρασαν απαρατήρητες και χρειάστηκε η πάροδος του χρόνου για να αναγνωριστεί η ψυχαγωγική τους δύναμη και/ή η καλλιτεχνική τους αξία. Κάποιες άλλες έγιναν πάραυτα μεγάλες επιτυχίες, προσελκύοντας πλήθη κόσμου και γεμίζοντας ασφυκτικά τις αίθουσες όπου προβάλλονταν. Μερικές έγιναν γνωστές μόνο σ’ ένα κινηματογραφόφιλο κοινό από τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ελάχιστες, τέλος, δεν γνώρισαν ποτέ την επιτυχία στη φωτεινή οθόνη της κινηματογραφικής αίθουσας, αλλά στην κατά πολύ μικρότερή της τής τηλεόρασης, που σήμερα αποτελεί ένα αναγκαστικό καταφύγιο όλων των ταινιών του παρελθόντος. Οι 101 ταινίες αυτού του βιβλίου είναι ταινίες όμορφες, με τον δικό της τρόπο η καθεμιά. Που έχουν (ή εξακολουθούν να έχουν) κάτι να πουν στον θεατή. Διότι πρόκειται για ταινίες γυρισμένες μέσα σ’ ένα χρονικό διάστημα 90 ετών: Από το 1931 (Δάφνις και Χλόη) μέχρι και το 2020 (Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς). Που όλες τους έχουν μείνει αθάνατες.

Δημήτρης Κολιοδήμος (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Κολιοδήμος ασχολείται με τον κινηματογράφο από το 1975, στην αρχή ως σκηνοθέτης δύο μικρού μήκους ταινιών, στη συνέχεια ως αρθρογράφος και κριτικός σε περιοδικά και εφημερίδες, συντάκτης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών (στην ΕΡΤ), συγγραφέας ή επιμελητής βιβλίων. Εμπνευστής και βασικός συντάκτης της ετήσιας έκδοσης-αλμανάκ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), “Κινηματογράφος”, της οποίας είναι τακτικό μέλος από το 1978 και έχει διατελέσει γενικός γραμματέας και μέλος του ΔΣ της. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ακόμα, έχει διατελέσει μέλος της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Κινηματογράφου, του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην κινηματογραφική σχολή Αθανασίου Παπαντωνόπουλου, μεταξύ 1985-1989. Επί είκοσι χρόνια εργάστηκε στην τηλεόραση, όπου διετέλεσε επί μακρόν διευθυντής προγράμματος του Star Channel και διευθυντής τηλεόρασης του Σκάι TV. Είναι συμπαραγωγός της ταινίας “Deep End” (2008), σεναριογράφος και συμπαραγωγός της τηλεοπτικής σειράς “Το σινεμά γυμνό” (2009), και της ομότιτλης ταινίας (2010), και executive producer της ταινίας “Ο θάνατος που ονειρεύτηκα” (2010). Τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας “Παρασκευή+13”, έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: “The Greek Filmography: 1914 through 1996” (1999), “Λεξικό ελληνικών ταινιών: από το 1914 μέχρι το 2000” (2001· 2011), “Ο κόμης Δράκουλας στην οθόνη” (2004), “80 χρόνια ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα” (2005), “Η λατρεία του αίματος” (2006), “Η Ελλάδα μετά τα μεσάνυχτα” (2007) και “Cineλόγιο” (2008).