Drifting Cities

This is the saga of three cities: Jerusalem, Cairo and Alexandria, three cities drifting toward chaos in a war-torn Middle East. At its centre is Manos: a poet, lover of life, man of intellect and integrity, and hero of the Greek war against the Italian invasion, but who now deserts the national army to join the leftists in their clandestine struggle against the Greek fascists and royalists. Underground operations take him from city to city, involving him in a chain of shifting and perilous relationships. Manos is forced to choose between his human impulses and the brutal dictates of Communist ideology.

Στρατής Τσίρκας (Συγγραφέας)

ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ (1911-1980) Ο Στρατής Τσίρκας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιάννη Χατζηαντρέα από παρατσούκλι του πατέρα του), γιος του Κώστα και της Περσεφόνης Χατζηαντρέα, γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο Κάιρο. Είχε τρία μικρότερα αδέρφια. Γύρω στο 1917 γράφτηκε στην Αμπέτειο Σχολή, στο εμπορικό τμήμα, από όπου αποφοίτησε το 1928. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα της Αιγύπτου για ένα χρόνο και από το 1929 ως το 1939 σε μια εταιρεία βάμβακος στην Άνω Αίγυπτο, αρχικά ως λογιστής και στη συνέχεια ως διευθυντής των εκκοκιστηρίων. Το 1933 πέθανε ο πατέρας του από φυματίωση. Το 1935 εντάχτηκε στην αντιφασιστική οργάνωση “Ligue Pacifiste” και ίδρυσε μαζί με τον Θεοδόση Πιερίδη την “Αντιφασιστική Πρωτοπορία”. Το 1937 παντρεύτηκε την Αντιγόνη Κερασσώτη, με την οποία ταξίδεψε στην Αυστρία, την Ιταλία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Γαλλία και την Ελλάδα και απέκτησε ένα γιο τον Κώστα (γεν. 1957). Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου πήρε μέρος (ανάμεσα στους Μπέρτολντ Μπρεχτ, Λουί Αραγκόν, Πάμπλο Νερούντα και άλλους) στο Β’ Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων για την Υπεράσπιση της Κουλτούρας εναντίον του Πολέμου και του Φασισμού, στο Παρίσι, και έγραψε μαζί με τον Χιούς τον όρκο στον Λόρκα, που προωθήθηκε από τον Λουί Αραγκόν και υπογράφτηκε από σαράντα συγγραφείς. Από το 1939 ως το 1963 έζησε στην Αλεξάνδρεια και εργάστηκε ως διευθυντής βυρσοδεψείου (έφυγε για λίγους μήνες το 1942 όταν ο Ρόμμελ απείλησε την πόλη). Το 1943 έγινε καθοδηγητικό στέλεχος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Συνδέσμου. Στην περίοδο αυτή τοποθετείται η γνωριμία του με το Γιώργο Σεφέρη. Το 1961 διαγράφτηκε από το Κ.Κ.Ε., καθώς αρνήθηκε να αποκηρύξει το έργο του “Η Λέσχη”, που είχε εκδοθεί λίγο νωρίτερα. Το 1963 έφυγε για την Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Παπαδόπουλου έγινε μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου. Το 1969 εντάχθηκε στο Κ.Κ.Ε. εσωτερικού και ένα χρόνο αργότερα πήρε μέρος στη σύνταξη του αντιδικτατορικού τόμου “18 Κείμενα” με το διήγημα “Αλλαξοκαιριά”. Συμμετείχε επίσης στον τόμο “Νέα Κείμενα” (1970) και στα “Νέα Κείμενα 2”. Πέθανε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο σε ηλικία 69 χρόνων από ανεύρυσμα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά “Έλλην” – αργότερα όργανο του ΕΑΣ -, “Κυπριακά Γράμματα”, “Ελεύθερα Γράμματα”, “Αλεξανδρινή Λογοτεχνία”, “Πάροικος”, “Φωνή”, “Επιθεώρηση Τέχνης”, “Αυγή”, “Ταχυδρόμος”, “Συνέχεια”. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιογραφίας για το έργο του “Ο Καβάφης και η εποχή του” (1959) και με το Βραβείο Κριτικών και Εκδοτών της Γαλλίας για τις “Ακυβέρνητες Πολιτείες” (1972). Ο Στρατής Τσίρκας τοποθετείται ανάμεσα στη μεσοπολεμική και μεταπολεμική γενιά της νεοελληνικής πεζογραφίας και το έργο του συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και τη γενέτειρά του, στις οποίες πήρε ενεργό μέρος. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας σημειώθηκε το 1927 με μεταφράσεις των Μυσσέ, Χάινε και Σίλλερ στα περιοδικά “Μπουκέτο” και “Οικογένεια” και τη δημοσίευση του πρώτου του πεζογραφήματος με τίτλο “Το φεγγάρι” στο περιοδικό “Παναιγυπτία”. Το 1930 δημοσίευσε το πεζογράφημα “Μεσημεριάτικο” στο περιοδικό “Πρωτοπορία” και το πρώτο του ποίημα, με τίτλο “Pot pouri”, στο περιοδικό “Αλεξανδρινή Τέχνη”. Την ίδια χρονιά γνωρίστηκε με τον Κ.Π. Καβάφη. Το 1937 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή “Φελλάχοι”, όπου υπέγραψε για πρώτη φορά με το όνομα Στρατής Τσίρκας. Ως το ξέσπασμα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ασχολήθηκε με την ποίηση και το διήγημα. Γνωστός έγινε κυρίως μετά την έκδοση της βιογραφίας “Ο Καβάφης και η εποχή του” και της μυθιστορηματικής τριλογίας “Ακυβέρνητες Πολιτείες”, που δίχασαν τους κριτικούς και λογοτεχνικούς κύκλους και προκάλεσαν ζυμώσεις στο χώρο της αριστερής διανόησης. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Στρατή Τσίρκα βλ. Προκοπάκη Χρύσα, “Στα ίχνη του Στρατή Τσίρκα· σχεδίασμα χρονολογίου”, Αθήνα, Κέδρος, 1985· Παπαλέξης Ηρακλής, “Χρονολόγιο Στρατή Τσίρκα (1911-1980)”, Διαβάζω τ. 171, 15/7/1987, σ.10-16, Ζήρας Αλέξης, “Τσίρκας Στρατής”, στο “Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό”, τ. 9β, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, και Αργυρίου Αλέξανδρος, “Στρατής Τσίρκας”, στο “Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του 1967”, Ζ΄, σ. 290-377. Αθήνα, Σοκόλης, 1988.

(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

 

Καίη Τσιτσέλη (Μεταφραστής)

Καίη Τσιτσέλη (1926-2001). Η Καίη Τσιτσέλη γεννήθηκε στη Μασσαλία, με καταγωγή από τη μεριά της μητέρας της από τη Χίο και από του πατέρα της από την Κεφαλονιά. Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά σε ηλικία δέκα χρόνων. Τότε πρωτόμαθε και ελληνικά. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο του Ελληνικού. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έζησε στην Κεφαλονιά, τόπο καταγωγής του πατέρα της. Ταξίδεψε στην Αγγλία, την Ιταλία, το Πακιστάν, το Ιράκ, το Λίβανο και τη Νιγηρία, ενώ το 1964 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε το 1957. Εργάστηκε στην ελληνική ραδιοφωνία και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα αγγλικά και τα ελληνικά. Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας συνεργάστηκε στον τόμο “18 Κείμενα”. Προτάθηκε για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας 2000. Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2001.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).