iBoy

Ο δεκαεξάχρονος Τομ Χάρβι είναι ένα φυσιολογικό αγόρι που ζει σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά του Λονδίνου. Όλα αυτά πριν από το ατύχημα… Όταν τα τμήματα ενός iPhone σφηνώνονται στον εγκέφαλό του με ταχύτητα 124 χιλιομέτρων την ώρα και η δύναμη του κινητού ξαφνικά εμφυτεύεται στον ίδιο, ο Τομ αλλάζει. Τώρα πια έχει την ευκαιρία ή την υποχρέωση να αποφασίσει, ως ηθικός κριτής, ποιον πρέπει να τιμωρήσει το φωσφορίζον alter ego του, το iBoy… Στις καινούριες υπερδυνάμεις που ξαφνικά αποκτά ο Τομ συμπεριλαμβάνεται η άμεση πρόσβαση -μέσα από το κεφάλι του- σε κάθε πληροφορία, ταξινομημένη ή απόρρητη, στο διαδίκτυο, ενώ μπορεί ακόμη να καταγράφει και να ελέγχει τη δραστηριότητα οποιουδήποτε κινητού τηλεφώνου στον κόσμο. Και φυσικά -το καλύτερο!- μπορεί να προκαλεί ηλεκτροπληξία στους αντιπάλους του διοχετεύοντάς τους συγκεκριμένες δόσεις ενέργειας. Το δεκαεξάχρονο αγόρι, στην προσπάθειά του να βρει τον τρόπο να αξιοποιήσει τη δύναμή του, συγκρίνει τον εαυτό του με τον Σπάιντερμαν. Θα μπορούσε θεωρητικά να μην κάνει τίποτα, να παραμείνει στην αδράνεια, αλλά είναι και ο βιασμός της καλύτερής του φίλης, της Λούσι, που ως άλλη Μέρι Τζέιν Ουάτσον, είναι και η αγαπημένη του. Έτσι, θα προσπαθήσει να τιμωρήσει όσους την έβλαψαν, που είναι στην ουσία τα ίδια άτομα που πέταξαν και το iPhone στο δικό του κεφάλι. Ο iBoy θα πάρει τον νόμο στα χέρια του… Το σκηνικό του βιβλίου, με τα πλάνα από τις πανύψηλες πολυκατοικίες του Νότιου Λονδίνου και τη βία όπως αυτή ασκείται από τις εφηβικές συμμορίες, βάζει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο σε σχέση με την εφηβική βία. Το βιβλίο είναι ένα θρίλερ που εκτυλίσσεται κάτω από τους λονδρέζικους ουρανοξύστες, αλλά και μια ιστορία εκδίκησης που συνδυάζει μάλιστα και μια φιλοσοφική θεώρηση των εγκληματικών πράξεων στις οποίες προβαίνουν οι νεαροί παραβάτες του νόμου: “Ο ιντερνετικός μου εγκέφαλος ποσώς ενδιαφέρεται για τους λόγους για τους οποίους το κάνουν. Για το αν δηλαδή είναι φτωχοί, δεν έχουν τύχει μόρφωσης, βαριούνται τη ζωή τους, έχουν προβλήματα, είναι μόνοι στον κόσμο, ή απλά δεν έμαθαν ποτέ τίποτα καλύτερο”. Ένα βιβλίο που δεν γίνεται να μη συζητηθεί, τόσο για το τολμηρό του θέμα και τους ηθικούς ακροβατισμούς του ήρωα, όσο και για τη λογοτεχνική του αξία.