Omega Minor

Βερολίνο, άνοιξη του 1995. Ο νεαρός Βέλγος φυσικός Πάουλ Άντερμανς, έπειτα από συμπλοκή με μια συμμορία νεοναζί, μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Εκεί γνωρίζει τον Ντε Χέιρ, ηλικιωμένο Εβραίο, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος, που του αφηγείται τον περιπετειώδη βίο του. Έζησε την άνοδο του ναζισμού, βρέθηκε εκτοπισμένος στο Άουσβιτς, πήρε μέρος στην ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου… Ο Πάουλ συναντά επίσης την όμορφη πυρηνική επιστήμονα Ντονατέλλα, βοηθό του διάσημου Νομπελίστα φυσικού Γκόλντφαρμπ. Ο Γκόλντφαρμπ, Γερμανός εξόριστος ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα που κατασκεύασε στο Λος Άλαμος την πρώτη ατομική βόμβα, διεξάγει, με τη βοήθεια της Ντονατέλλα, ένα πείραμα που θα φωτίσει τις απαρχές και το μέλλον του σύμπαντος. Με τους ήρωες διασταυρώνεται και η μυστηριώδης και γοητευτική Νέμπουλα, σκηνοθέτις πορνογραφικών ταινιών, που κινείται ανάμεσα στους νεοναζιστικούς κύκλους και τον Πάουλ Άντερμανς. Τι ψάχνει; Τι προσπαθεί να αποδείξει; Γιατί ασχολείται επίμονα με το παρελθόν του Ντε Χέιρ; Και τι είναι αυτό το απίστευτα τρομακτικό που ετοιμάζεται και απειλεί το Βερολίνο; Το “Omega minor”, επικό μυθιστόρημα που κινείται ανάμεσα στο σήμερα και τα σημαντικότερα γεγονότα του 20ού αιώνα, ασχολείται με τον ναζισμό, το Ολοκαύτωμα, την πυρηνική απειλή, την πτώση του κομμουνισμού, τον πόλεμο. Ο Χίτλερ, ο Χίμλερ, ο Μένγκελε, ο Σπέερ, οι πρωταγωνιστές του γερμανικού κινηματογράφου στα χρόνια του ναζισμού, ο Χάιζενμπεργκ, ο Χόνεκερ, ο Γκορμπατσόφ εμφανίζονται επί σκηνής. Ο Βεράχεν θέτει θεμελιώδη, πανανθρώπινα ερωτήματα:Θα τελειώσει ποτέ ο πόλεμος; Πώς επιβιώνουν οι άνθρωποι σε απάνθρωπες συνθήκες; Πώς αντιμετωπίζουν τα κρίσιμα ηθικά διλήμματα; Πώς επουλώνονται οι πληγές; Μπορούμε να υπερβούμε την ιστορία; Πώς η αγάπη αλλά και η σεξουαλικότητα επηρεάζουν τον κόσμο; “Το “Omega minor” μπορεί να συγκριθεί με τα μυθιστορήματα του Ντον Ντελίλο, του Ρίτσαρντ Πάουερς ή, ακόμη πιο πέρα, του Τόμας Πύντσον. Είναι ένα μυθιστόρημα που περιλαμβάνει τα πάντα· την ιστορία του 20ού αιώνα και τα αινίγματα της επιστήμης, τον Χίτλερ και τον Αϊνστάιν, την πολιτική και τη φυσική”. (Bernard Quiriny, “Le Magazine Littιraire”) “Ο Φλωμπέρ επιθυμούσε να γράψει ένα μυθιστόρημα για το τίποτα. Ο Βεράχεν φαίνεται πως έβαλε στόχο το αντίθετο: να εγκλωβίσει όλο τον 20ό αιώνα σ’ ένα μυθιστόρημα. Συναρπαστική επιτυχία, αναμφίβολα ένα από τα πιο φιλόδοξα μυθιστορήματα”. (Florence Noiville, “Le Monde”)